Bevervakwerk

Het was zo lekker weer zondag, dat Erno en ik even een rondje zijn gaan lopen. Dit keer langs het water bij de golfbaan, ongeveer 700 meter bij ons vandaan. Daar is een heuvel waar kinderen aan het sleeën waren. Aan de waterkant zagen we takken op het ijs. Toen we goed keken, zagen we dat er een bever zat. Die dook snel door het gat in het ijs het water in. Op de kant zagen we behoorlijk afgekloven bomen staan. Wat een harde werkers zijn die beesten toch. In het fotoboek hebben we er wat foto's van geplaatst.


En zo ziet onze auto er nu uit. Dat krijg je na het wisselvallige weer. Dan weer boven oº en dan weer er onder. Op dit moment zijn de hoofdwegen gewoon schoon. De kleine tussenwegen zijn ijsbanen. En dat is even wennen. Maar dan ga je ook niet sneller dan 20 km per uur, hoor. Want het glooit hier ook nog. Dus soms rijd je naar beneden op zo'n ijsplaat en als je dan een stop bord tegen komt, tja, dan moet je goed je best doen. (Ha,ha,ha) Maar ze zijn er hier allemaal aan gewend en rijden dus erg rustig. Gelukkig maar, want ik ben al helemaal geen held op de weg in winterse sferen.