Een leeg huis

We waren nog maar net een half uur opgestaan toen de truck kwam om 07.30 uur. Het was rustig op de weg, dus hij was er eerder dan gepland. Maar met een kop koffie voor de chauffeur, konden wij de laatste voorbereidingen treffen om de container te gaan laden.

Om iets voor half 9 begonnen met laden en met de aanwijzingen van de chauffeur was de klus om 10.15 uur geklaard. Mooi binnen de tijd dus. We hadden wat mensen die ons hebben geholpen. En alles pastte er ruim in. Dat viel ons alles mee. Toen, zoals beloofd, koffie met vlaai genomen bij de buurvrouw. Want ja, de stoelen waren nu op transport.

Ondertussen waren er enkele mensen gekomen om te helpen met het schoonmaken van de woning. Ook dat ging als een speer, dus we waren vroeg in de middag al klaar voor vandaag. Het weer zat vandaag ook enorm mee. Het was windstil en strak blauwe lucht. Dus heerlijk met z'n allen buiten koffie gedronken en gegeten.
Daarna zijn we lekker in het zonnetje gaan zitten, om even alle stress los te laten.

De makelaar in Brandon heeft ondertussen ook een tijdelijke huurwoning gevonden.

Het adres wordt:
35 28th street N
Brandon, Manitoba, Canada
R7B 4E9

Kevin zijn aanvraag voor emigratie is inmiddels "in process". Dat betekent dat hij binnenkort zijn oproep voor de medische keuring kan verwachten. Hopelijk kan hij deze dus nog in Nederland ondergaan. Dan is zijn proces ook bijna afgerond. Hij gaat nu wel met ons mee naar Brandon, maar als toerist. Hij kan dus nog geen BSN nummer aanvragen en dus nog niet werken of een zorgverzekering aanvragen. We hadden dan maar bedacht dat hij voorlopig huisman wordt.

We slapen nog twee nachten in ons huis in Abbekerk en dan gaan we naar ons tijdelijk verblijf in Warmenhuizen. Kunnen we nog even rustig afscheid nemen van Abbekerk.

Verhuizen!!! Wat een troep!!

Pfoe, zeg. Wat hebben we een dagen achter de rug, waardoor we niet eens weten dat we leven. Al een dag of 10 zien we alleen maar dozen, dozen en nog eens dozen. Er komt geen eind aan.

Dan denk je dat je al veel hebt verkocht en dan nog wil je niet weten wat er allemaal uit de kasten komt. En dan denk je ook nog dat alles mee moet en dat je niets kan missen.

Dus toch maar weer veel opgeruimd. Ogen dicht en weg er mee. Maar die 20 ft container krijgen we morgen vroeg tot aan de nok toe wel vol, denken we. Om half 9 komt de truck met de container. We krijgen 2 uur om deze te laden.

Het was best even stressen, want op 16 september hadden we de juiste huurders voor onze woning gevonden. Zij wilden de woning graag per 1 oktober betrekken. Dus hebben we de knoop doorgehakt: Wij willen naar Canada en zij willen onze woning snel betrekken. Dan maar even sneller alles regelen. Niet ideaal, maar heeft ook zijn voordelen voor ons.

Gelukig waren we alvast al begonnen met dozen pakken, voor het geval dat...
Nu daarmee dus verder gegaan. Op 21 september de container besteld en op 25 september moest de paklijst gemaild zijn met hoeveel dozen we hadden, wat er in zat en wat de waarde was. Nou, ik kan je vertellen, dat het behoorlijk stressen was tot die tijd. In sneltrein vaart die dozen gepakt.

En op zaterdag, 24 september hebben Kevin en Rosanne ook nog hun verjaardag voor het laatst hier in Nederland gevierd voor hun vrienden en vriendinnen. Dit stond toevallig al gepland, dus in dit geval moest dat zeker door gaan. En het was ontzettend gezellig.

Tussendoor nog hele dagen op de computer doorgebracht om van alles te regelen. Dat is zooooooooo veel. Dingen opzeggen, e-mail adres wijzigen, postadres regelen, verhuizing doorgeven, verhuur regelen, vergunningen regelen, huis zoeken in Canada, zeecontainer regelen, etc. etc. Tja, om geld te besparen, moet je meer zelf doen. Het is veel ja, maar als je alles zelf moet uitzoeken, is het dus ook leerzaam.

Kortom: Er was even geen tijd om naar het werk te gaan, maar gelukkig was dat bij ons beide in goed overleg te regelen.

De tickets zijn in de tussentijd ook al geboekt. We vertrekken op 18 oktober naar Toronto. Daar blijven we tot 22 oktober en vliegen we dus door naar Winnipeg, om vervolgens op onze eindbestemming, Brandon, aan te komen. Die paar dagen in Toronto zal ons ook wel even goed doen. Want een hectische tijd is het zo wel!!! Maar het is voor het goeie doel: onze wens om naar Canada te emigreren.

Op 16 oktober is dan, zoals gezegd, het afscheidfeest. En dat is best wel snel al. Tot nu toe hebben we nog geen tijd gehad om het al te beseffen dat het eindelijk nu zo ver is.

Nadat de container is opgehaald en de sleutel op 30 september wordt overhandigd, hebben we tijd om alles even op ons in te laten werken. Dan verblijven we bij familie totdat we vertrekken. Dan gaan we beide ook nog een weekje gewoon naar het werk, om ook daar rustig naar het afscheid toe te werken. Bepaalde dingen ga je nu eenmaal missen, maar willen we als fijne herinneringen met ons mee nemen. Natuurlijk hopen we dat we daar weer fijne nieuwe contacten maken, waarmee we weer een nieuwe invulling van ons leven krijgen. De eerste uitnodiging van een Nederlands-Canadees kennisje (5 jaar) komt net binnen. Of we naar de Kerst bazar komen, geregeld door school. Nou, het begin is al goed.

Op dit moment is het even spannend. We hebben een tijdelijke huurwoning op het oog, in overleg met de Nederlandse makelaar in Brandon. Als dit lukt, hebben we in ieder geval alvast onderdak voor als we daar aankomen. Dan komen we de winter alvast door. Zodra het adres bekend is, laten we het via deze blog weten.

Onze container wordt dus morgen opgehaald. Op 7 oktober vertrekt deze uit de haven van Rotterdam, om vervolgens op 17 oktober aan te komen in Montreal. Vandaar uit duurt het ongeveer 10 dagen om over land (trein en truck) nog ongeveer 2600 km af te leggen en aan te komen in Winnipeg. Daar moeten we dan de container inklaren en dan wordt deze verder vervoerd naar Brandon. Winnipeg-Brandon is ongeveer 2,5 uur met de auto.

Ik ga er mee stoppen en kruip lekker onder de wol, want morgenvroeg moeten de spieren weer aan het werk.

We gaan!!! Manitoba here we come!!!

De kogel is dan eindelijk door de kerk. Na 3 jaar procederen met werkelijk alle tegenslag die je maar kunt bedenken, gaan we dan toch eindelijk de grote oversteek maken.

Onze woning is nog steeds niet verkocht. Wel hebben we heel veel gegadigden gehad om onze woning te huren, maar dat viel nog niet mee. Toch hebben we nu de juiste mensen ontmoet. Hierbij hebben we het gevoel dat we rustig kunnen vertrekken.

Per 1 oktober gaan ze er al in. Dat is dus al heeeeeeeel snel. Dat betekent dat het in huize Hertogh nu errruuug druk is met heel veel geregel. Pfhoe, zeg. Maar dat weten we en dat hoort er bij. Ik zal jullie de details besparen, anders word je al moe bij de gedachte. We hebben de laatste week van september in ieder geval een laadploeg nodig om de zeecontainer binnen 2 uur te laden, zodat deze naar Rotterdam kan worden afgevoerd voor de verscheping. Daarna hebben we nog een schoonmaakploeg nodig voor het schoon achter laten van de woning voor de huurders. Dus als iemand zin heeft om gezellig een paar uurtjes te helpen, dan is die welkom. De exacte dag en tijdstip zullen we dan nog doorgeven. Dan zorgen wij voor de koffie en wat lekkers!!!

Wij hebben 18 oktober de planning om te vertrekken. Dat betekent dat we 18 dagen onderdak hebben bij familie. We willen dan op Toronto vliegen (ongeveer 7 uur) en daar een paar dagen blijven en wat rond rijden en de hectiek van de afgelopen tijd even achter ons laten. En uiteraard ook even de emoties van het afscheid van familie en vrienden op ons in laten werken. Want die gaan we natuurlijk missen.

Vervolgens vliegen we op 22 oktober door naar Winnipeg, ongeveer 2½ uur, en dan nog 2½ uur rijden met de auto naar Brandon, onze eindbestemming. Een stad van ongeveer 47000 inwoners. We gaan nu op zoek naar een huurwoning en willen vragen of een Nederlandse makelaar, die daar al enige jaren woont en die we al hebben ontmoet, ons daarbij wil helpen. Tevens gaan we de komende tijd solliciteren op banen die vacant zijn.

Vanaf 1 oktober zullen we dus enige weken vanuit een koffer moeten leven. De laatste weken hier in Nederland, maar ook de eerste weken in Brandon, totdat de container met onze spulletjes aan komt. Totaal schatten we in dat het transport ongeveer een maand zal nemen, gemiddeld.
In Brandon hebben ze een hele mooie zomer gehad, maar nu is de nachtvorst ook al begonnen.

Het afscheidsfeest staat gepland op 16 oktober a.s. tussen 15.00 en 17.00 uur. Dus degene die het leuk vind om ons gedag te zeggen, is dan van harte welkom. Het feest is in Cafe De Ooievaar, Dorpsstraat 186 in Warmenhuizen. Geen kado's meenemen, want we leven dan vanaf 1 oktober vanuit de koffer. En de zeecontainer is dan al vertrokken.

Het is nu dan toch vreemd te bedenken dat we veel dingen nu voor het laatst gaan doen. De laatste periode op het werk, de laatste bezoekjes, de laatste..........zucht. Nee, nee, niet helemaal waar......we komen af en toe nog terug voor een bezoek, omdat we jullie zullen missen.