Overstroming (2)

Op de radio en tv praat men er nog steeds voornamelijk over in het Nieuws. De overstromingen in Alberta zijn nog steeds het gesprek van de dag. Ook wij hebben wat noodweer gehad de laatste paar dagen. Veel regenval in zeer korte tijd met flinke onweer er bij. Het is nieuw voor ons, om te zien hoe het weer hier kan huishouden, dus we zitten met onze neuzen op het raam naar buiten te kijken. De stroom is gisteravond uitgevallen in 4000 huishoudens in Brandon; wegen liepen over van het water; en ook garages en basements (kelder=benedenverdieping) liepen vol water. Ook bij ons vonden we water in de basement, waar Rosanne slaapt. Het viel gelukkig mee, wat haar spullen betreft, maar de gipswand en de laminaat vloer hebben te lijden gehad onder het water. Voorlopig gaan we het water te lijf met wat handdoeken en dan redden wij het wel. Maar onze huurbaas was er ziek van. Die kan opnieuw beginnen met renoveren.
De afwatering van de dakgoten door de regenpijpen is slecht aan dit huis en dus loopt het water bij de hoeken met bakken naar beneden. We hebben er bij de garage onze vuilcontainer maar onder gezet, maar die was met een kwartier vol.
Vandaag hebben we de Bank ook voor 3 kwartier moeten sluiten, omdat de stroom uit viel. Ook een gevolg van het slechte weer van de vorige avond.

De overstromingen in Alberta is de oorzaak van smeltwater uit de Rocky Mountains en de vele regenval. Maar dat water komt nu via de rivier onze kant op en zal voor flinke overlast gaan zorgen ten noorden van ons. Daarvan zullen wij, hier in Brandon, geen last hebben.
Ten zuiden en westen van ons is het weer gisteren ook veel heftiger geweest en daar zijn wel wegen afgesloten en dorpen onder water gelopen. Er is daar sinds vrijdag 250 mm gevallen. Dus wij lopen er tot nu toe nog door heen. Bovendien wonen wij op het hoog gelegen gedeelte van de stad, dus zullen we niet direct in een nood toestand geraken. Maar omdat het erf af loopt naar het huis, komt het water uiteindelijk toch naar binnen. De grond is namelijk zo verzadigd ondertussen. Het zijn dus eigenlijk alleen maar buien en niet eens een hele of halve dag regen ofzo. Maar de lucht wordt opeens zwart en alles valt in één keer naar beneden. De wind wisselde ook af en kwam eerst van het oosten en dan weer vanuit het westen. Rosanne zat gisteravond in een restaurant met wat vrienden om iets te gaan eten, toen plots de stroom uit viel (hoe romantisch). Uiteindelijk zijn ze na lang wachten maar opgestapt, want eten kwam er niet meer.

De boeren hier hebben net allemaal hun zaad in de grond, sinds 2 tot 4 weken. De laatste boeren zijn nog nauwelijk klaar. Dit kon pas laat, doordat we zo lang de vorst nog in de grond hadden. Wat water kon het land wel gebruiken, want het was droog. Vorig jaar hebben we een droge zomer gehad, dus het smeltwater van de afgelopen winter was zo opgenomen in de grond. Maar nu is er zo veel gevallen, waardoor het water op sommige plekken blijft staan, en dat moet niet te lang duren, anders gaat het gewas rotten en word het een slecht seizoen voor ze.

Komend weekend hebben we een lang weekend, want maandag, 1 juli, is het Canada Day, een nationale feestdag.  Er wordt mooi weer voorspeld. Dus gaan we er maar van genieten, na een natte week vol comotie, al is het gevaar van overstromingen hier in deze provincie nog niet geweken.

Overstromingen

Stampede grounds, Calgary, flooding, June 22, 2013

Ik kreeg vanmorgen al een whatsapp berichtje van mijn zus, met de vraag, hoe wij er hier in Manitoba bij zaten. Want er waren beelden op het Nieuws in Nederland te zien geweest van overstromingen in de provincie Alberta en met name de stad Calgary. Ik antwoordde heel snel terug, dat Calgary 1100 km bij ons vandaan was en dat het hier dus allemaal goed ging. Maar toen ik hier het Nieuws eens bekeek, zag ik dat er ook dichterbij ons overstromingen waren. In Alberta zijn er 23 gemeenschappen die in de problemen zijn gekomen, maar ook in onze naaste provincie Saskatchewan zijn er door de hevige regenval van de laatste dagen overstromingen ontstaan. En dat komt dus wel dichtbij. Afgelopen nacht is het hier trouwens ook noodweer geweest. Onze huurbaas is midden in de nacht zelfs bij ons komen kijken of de boel niet naar binnen stroomde in de basement(kelder verdieping). Het spoelde van de regen en flinke onweer. De hele vuilniscontainer stond vol onder de dakgoot, toen we vanmorgen wakker werden. Al zou onze rivier overstromen, dan hebben wij zelf geen last, want we zitten hoog genoeg. Het stof was weer weg gespoeld van onze auto's. Maar vandaag overdag was het weer, alsof er niets aan de hand was geweest. Klam/vochtig warm, zonnig met wat wolken hier en daar. Volgens mij gaan we dus op naar de nieuwe onweersbui. En als ik het weersbericht zo bekijk, dan blijft dat de komende dagen zo. Maar afkoelen doet het niet. Het blijft gemiddeld zo'n 25º C. Hier is de zomer dus begonnen. We hebben maar 4-6 weken lente gehad, zeg maar.
In Calgary is er een heel groot jaarlijks terugkerend evenement, in het centrum van de stad, de Stampede. Dit jaar zal dat op 5 juli beginnen en dat duurt dan 10 dagen. Maar of het nu door gaat, is dus nog maar de vraag. Heel veel jongeren vinden daar hun zomer baantje, maar misschien wordt dat nu wel helpen de stad op ruimen. Hopelijk komt er geen regen meer bij in Alberta, hoewel de voorspellingen anders zeggen. We hebben nog een neef van ons en wat kennissen daar wonen, maar die wonen hoog genoeg en hebben geen last van de overstromingen. Degenen die wel getroffen zijn, wens ik veel steun en sterkte toe.

Ja, we zijn al weer 3 weken aan het werk, nadat we uit Nederland kwamen. Dus we zitten al weer in het dagelijkse ritme. De jongens zijn weer lekker druk. Kevin met hovenierswerk en Erno maait de militaire basis in Shilo met een groep jongens. Dat is heel veel werk, dus als ze klaar zijn, kunnen ze weer van voren af aan beginnen. En maar goed dat we weer volop aan het werk zijn, dan kunnen de verzamelde kilootjes er weer af. Want gegroeid waren we allemaal na onze vakantie. Al die snacks, chips, drop en grote koeken moesten er weer af gewerkt worden. Met mijn zittende werk gaat dat niet, dus ik blijf lekker hard lopen. Al is het wel even het juiste tijdstip uitzoeken, want het is warm overdag. Bovendien werkte ik afgelopen week full time en de komende 3 weken ook, dus dan moet ik mijn loopronde iets kleiner maken, anders word het doordeweeks te laat in de avond. Gisteren vonden we nog wat spullen in schoenen en in een tas, die we nog misten. Zo "goed" hadden we alles in gepakt in de koffers.

Het is weer teken tijd en muggen tijd. Het zit er hier vol van. Vooral bij water komen de muggen veel voor. Dus de stad Calgary gaat behoorlijk last krijgen de komende tijd.
De muggen kennen we wel vanuit Nederland, hoewel die altijd zoemden en dus hoorde je ze aan komen. Maar deze muggen zijn stiekum en da's gemeen!! Die teken heb ik een hekel aan. Die vind ik zo vies. Dus als de mannen thuis komen van het werk, dan word alles na gekeken. Kleding, lichaam etc. Want ik wil ze niet in mijn bed vinden, zoals ik al van iemand hoorde!! Ik hang nog wel gewoon mijn was buiten en dan hoop ik maar dat ik ze niet vind, tijdens het vouwen er van. Kevin was vandaag met zijn quad wezen rijden door het bos met zijn vriend. Maar toen hij stoffig thuis kwam, liep er toch een teek op zijn t-shirt. Jakkie!!! Maar we hebben al geleerd hoe we ze moeten aan pakken, the buggers!!

Terug van weg geweest

We zijn weer terug van een heerlijke 2-weekse vakantie in Nederland. De eerste terugkeer na onze emigratie, 1,5 jaar geleden. En wat was dat vreemd. Het was alsof we gewoon terug kwamen na een wat lange vakantie en dat we gewoon weer over gingen tot de orde van de dag. Morgen weer gewoon naar het werk............haha, dus niet.
Ons hele verblijf hadden we regen en was het koud, op twee dagen na. Ik dacht dat wij wel wat kou gewend waren, maar die vochtige kou is toch anders, lijkt het wel. En nu we weer terug zijn in Canada, verwachten ze in NL de hele week zon!! Nee hè, wat jammer nou.
We dachten dat het rustiger op de wegen zou zijn, vanwege de hoge werkeloosheidcijfers, maar niets was minder waar. De files zijn er nog steeds volop. En nu we er een hele tijd uit zijn geweest, merkten we dat het wel heel druk is op de weg. En wat zijn de wegen smal en overal paaltjes, drempels, rotondes en snelheidsremmers. Toen we nog in Nederland woonden, viel het ons niet op. We waren er immers aan gewend en wisten niet beter.
Ook merkten we dat er heel veel huizen opeens zonnepanelen op het dak hebben. Na wat navraag, blijkt er subsidie op te zitten. En in deze tijd van crisis, is het natuurlijk prachtig als je én kunt besparen op de kosten, én mee kan helpen aan een beter milieu.
Toen we uit Manitoba weg gingen (14 mei), was de sneeuw daar net weg, waren de bomen nog kaal en was het gras nog dor en bruin. Toen we in Holland aan kwamen, was het daar erg groen en nat.
Na onze terugkomst in Manitoba, 30 mei, was ook hier alles groen en hadden de meeste bomen bladeren. Ze hadden hier namelijk ook veel regen gehad in die weken, en soms ook wat lekkere dagen met heerlijke temperaturen, wat de natuur hier kennelijk goed heeft gedaan.
Doordat het in Holland ook lang koud is geweest, waren de tulpenvelden rijkelijk in bloei. Dat troffen we dus. De laatste tulpen waren gekopt toen we terug gingen. Meestal is het de laatste week van april dat de tulpenkleuren verdwijnen. Hadden wij even mazzel?
Ook zijn we zo gewend, zodra we de voordeur uit gaan, dat er Engels wordt gesproken. Dus we moesten er even aan wennen dat men op tv, op straat en in de winkels gewoon Nederlands spreekt. Het klonk voor ons gevoel zo vreemd.


We hadden een goed gevulde agenda voor ons verblijf. We hebben dus veel gedaan en veel mensen gesproken in die twee weken. De dagen zijn efficiënt besteed. En tussendoor een  bezoek aan Amsterdam, de Zaanse Schans, Volendam, shoppen in Haarlem, de musical "Soldaat van Oranje" bezocht en het strand. En natuurlijk hebben we onszelf heerlijk verwend met wat snacks, zoals kroketten, frikandellen, drop, hagelslag, ontbijtkoek en vis.
We hebben twee knal feesten gehad, waar iedereen mooi op terug kan kijken. Pap en mam en mijn zus en zwager straalden op hun feest, omdat de hele familie compleet was. En dan kan het ook niet stuk, toch?
Iedereen heeft ons zo verwend en heeft zo hun best gedaan om het ons naar de zin te maken, dat we met een voldaan gevoel naar huis zijn gegaan. We kunnen er weer even tegen, hoor!!! Bedankt allemaal. Dat waarderen we erg.
Ook Erno's moeder (85) was blij om ons weer even te zien. En wij haar uiteraard ook. Zij heeft in het laatste half jaar erg veel mee gemaakt, wat de gezondheid betreft. We hadden haar nieuwe huisje ook nog niet gezien, want ze is verhuisd, toen wij al in Canada zaten. Nu hebben we er een beeld bij, als ze door de telefoon iets aan ons verteld.
We hebben nog wat onderhoud aan ons huis en tuin gedaan. Deze staat namelijk nog steeds te koop. Er waren o.a. wat struiken die de winter niet hadden overleeft.

Met halve koffers en zonder veel handbagage gingen we naar NL en alles ging vol mee terug naar huis. We hebben veel kleding gekocht. Ook bleek er nog wat speelgoed niet mee verhuisd te zijn en stond nog bij oma in de kast. En ook dat kon nog mee. Ja,ja, jeugdsentiment voor de kinderen!!

En zo zijn de weken omgevlogen. Thuis hadden we nog 3 dagen om even na te genieten, foto's te bekijken en bij te komen van de reis. En dan gaan we morgen weer gewoon verder tot de orde van de dag. Er moet weer gewerkt worden.

Gelukkig is er SKYPE. Dat maakt het gemis van de familie en vrienden een stuk gemakkelijker. Van iedereen hebben we een dikke knuffel gehad, want dat is het enige wat niet via de computer kan en dan zeggen we maar weer: "tot skypes!!!"