Weer compleet!!

Sinds 9 oktober is ons gezin weer compleet. Kevin is ook weer terug uit Canada, na 8½ maand. Eerder dan gepland. Hij was daar op een werkvergunning en als hij had gewild, mocht hij blijven tot 21 januari 2011. Hij zat daar bij een hele lieve familie in huis en heeft heel veel ervaring opgedaan in de groenvoorziening. In de maand september is Rosanne er heen geweest en hebben ze 2½ week samen rond getrokken. Ze zijn op Vancouver Island geweest en zijn van het vaste land van BC naar Alberta en weer terug gereden. In Calgary wat oude bekenden opgezocht. Leuk om iedereen weer terug te zien en te horen hoe het met ze gaat. Kevin heeft zijn voormalige school (2004/2005) in Strathmore, AB opgezocht. Daar herkenden ze hem nog en het was leuk om de school en leerkrachten weer terug te zien. Ook heeft hij een leerling, waar hij toen veel contact mee had, opgezocht en gesproken.
Ze hebben genoten en een mooie reis gehad en prachtige foto's gemaakt. Ze zijn weer een ervaring rijker. En het voelt goed dat ze beide weer thuis zijn. Het was stil. Nu is er weer meer leven in huis. Uiteraard ook meer boodschappen doen en de wasmachine draait weer op volle toeren. Ook de aanloop van vrienden is er weer. Wel gezellig, hoor.

Wat een feest!!!

We hebben het al weer gehad, afgelopen zondag, 3 oktober. De reünie van de familie Dekker. En wat was het gezellig!!! Op twee personen na was iedereen er. De ooms, tantes, neven en nichten hebben elkaar weer lekker kunnen zien en spreken. De laatste keer was in 1999. En aangezien de drie ooms al weer 74, 79 en 85 jaar zijn en een tante 86 jaar, zijn we bevoorrecht dat ook zij er bij aanwezig konden zijn, in een nog goede gezondheid. Ook zij genoten zienderogen van de gehele kroost bij elkaar. Iedereen was heel enthousiast en oprecht in elkaar geïnteresseerd. Dat geeft je veel voldoening, als je het georganiseerd hebt.
We hoorden van diverse neven en nichten dat de Dekkers toch wel een open volkje zijn en van gezelligheid houden. Dat kwam toch wel naar voren en wat een ondernemers allemaal, als je hoorde wat iedereen voor beroep en/of hobbies heeft! Geen stilzitters. Zo zie je maar, dat familie toch belangrijk is en dat, ook al zie je sommigen nooit, je toch veel in elkaar herkent, omdat je op dezelfde manier bent opgevoed en opgegroeid en met dezelfde humor.(Heel belangrijk) En daardoor raak je toch heel gemakkelijk met elkaar in gesprek.

Ook deden een neef en mijn vader een paar Westfriese sketches van Kees Stet. Dat sloeg ook goed aan bij iedereen en het werd zelfs "legendarisch" genoemd. Ik was licht ontroerd om neef Jan en mijn vader zo te zien. Geweldig.

Het feest is ontzettend geslaagd, dus voor herhaling vatbaar. De bedoeling is om het niet weer 11 jaar te laten duren, voordat de volgende reünie wordt georganiseerd. Wellicht dat we dan vanuit Canada een vlucht moeten boeken om hierbij weer aanwezig te kunnen zijn. Maar als we volgend jaar gaan vertrekken naar Canada, dan hebben we deze herinnering alvast in de pocket. En wel een hele dierbare.