We gaan weer verhuizen



Voorkant

Achterkant (alleen de rechter kant)





Tja, door de drukte van de afgelopen week met al onze uitjes, had ik onze adreswijziging er eerder uit, via de e-mail, dan dat ik dit bericht op de website had. En dan is het gevolg natuurlijk....heel veel reacties met vragen over hoe en wat. Nou, hier dan alsnog de uitleg. We gaan dus weer verhuizen!!

Ons eerste adres, waar we na onze aankomst in Canada verbleven, was een woning die in de verkoop stond. Die is afgelopen voorjaar verkocht, waardoor we er uit moesten en ander onderkomen moesten zoeken. En aangezien het hier in de stad erg moeilijk is om iets geschikts te huur te vinden, kwamen we uit bij deze, te kleine woning. Maar we waren al lang blij dat wij waren gekozen om deze woning (soort appartement) te mogen betrekken. Ook al was het woongedeelte te klein voor ons vieren. Maar twee slaapkamers. Maar wel een garage, waar we onze verhuisdozen kwijt konden. We hadden in ieder geval iets, zaten in ieder geval warm en droog en konden slapen, douchen etc. Maar nu, na verloop van tijd, werden we het toch wel zat. Het begon ons te benauwen. Vandaar dat we rustig aan op zoek gingen naar iets anders. We moeten er niet uit, dus we hebben de tijd.

Via internet kwam deze gerenoveerde huurwoning op de markt. In een ouder gedeelte van de stad (ruim opgezet), maar ook weer overal dichtbij. De jongens zitten straks 5 minuten dichterbij het werk. Rosanne zit nu dichterbij haar ene klant en straks dichter bij haar andere klant. Alleen ik, Caroline, moet nu 5 minuten verder rijden naar het werk, maar dat is te verwaarlozen.
Nu hebben we weer mazzel dat weer wij uitverkoren zijn om deze, andere woning te mogen huren. Want opnieuw waren er ontzettend veel gegadigden voor deze woning, begreep ik. Het is een twee onder een kap en twee verdiepingen. De bovenverdieping is voor ons, Erno en Caroline. Wij hebben twee slaapkamers (waarvan één halfvol met verhuisdozen en er kan nog een bed in), een badkamer, keuken en woonkamer boven. De benedenverdieping nemen Kevin en Rosanne in gebruik. Met ieder een eigen slaapkamer. Ook delen ze daar hun eigen woonkamer en badkamer. Lekker hun eigen privacy.
Een garage is er wel, maar die wordt voor het grootste gedeelte gebruikt door de eigenaar. We mogen een klein deel er van gebuiken, net genoeg om de fietsen en de werkbank er in kwijt te kunnen. De rest van de verhuisdozen kunnen we kwijt op de benedenverdieping.
Het enige wat me tegen zal vallen is de wasmachine. Ik heb hier nu een voorlader, net als in Europa. En straks krijg ik een bovenlader met zo'n scoop (skoep) in het midden. En ik vind dat die wasmachines niet schoon genoeg wassen en je kleding gaat er sneller in kapot. Die ervaring had ik al in ons eerste huis hier, waar ik er ook zo een had. Jammer, maar het is niet anders.(En ja, als je hier een huis koopt of huurt, dan zit de wasmachine en droger er meestal bij)
We blijven dus gewoon nog even huren in Brandon. We hebben de sleutel al, zodat we gisteren al wat spullen konden over brengen, met een dichte aanhanger van het werk van Kevin en Erno. Maar 15 februari gaan we echt over.
Uiteindelijk willen we graag iets kopen of bouwen net buiten de stad, maar daar nemen we rustig de tijd voor. Tot het juiste op ons pad komt. (meer foto's, zie fotoboek)
Het nieuwe adres is:
1426 - 7th Street
Brandon, MB, Canada
R7A 3W1

Even iets anders tussendoor.....zo ziet Kevin er uit als hij aan het sneeuw blazen is (met een bladblazer) en het in zijn gezicht waait en het hard vriest!!!!

Concert BJ Thomas en Kenny Rogers

B.J. Thomas

Het was me ons weekje wel, zeg. Ken je dat? Zo heb je  niets en zo heb je alles tegelijk. Maar...als het leuke dingen zijn, dan krijg je daar niet snel genoeg van, toch?
Dinsdag, voordat we vertrokken naar Calgary, hebben we nog een ander huurhuis gevonden en geregeld. Woensdag tot en met zondag naar Calgary. Maandag de terugreis naar huis. En donderdagavond hadden we ons Kerstkado: een concert bijwonen, hier in Brandon, van B.J. Thomas (Raindrops keep falling on my head) en Kenny Rogers. Ze zijn resp. 70 en 74 jaar oud. Ze kwamen nog net niet met een rollator. Maar sfeer maken konden ze allebei nog wel. Vooral Kenny Rogers.

Kenny Rogers

Die kan behoorlijk gein maken met het publiek, tussen de liedjes door. De stemmen van de mannen worden iets minder, maar de gezelligheid en de sfeer was er wel en daar gaat het om. We wonen tenslotte in Canada, in een agrarische provincie en stad, dus daar hoort Country muziek bij, vinden we. Lekker dichtbij huis, dus dat was een mooi avondje. En niet alleen wij, als gloednieuwe bewoners van Canada, hadden dit idee, want er waren nog veel meer voor ons bekende gezichten, die net als wij, geëmigreerd waren vanuit Nederland naar hier.  (meer foto's, zie fotoboek)

World Cup Schaatsen (Sprint) in Calgary

 

Vorige week woensdagavond, na het werk, zijn we op weg gegaan naar Calgary, om in het weekend de World Cup Sprint in The Oval mee te maken. En onze Nederlandse en Canadese helden aan te moedigen. Het is 1150 km rijden en het is één lange weg er naar toe. Dus de auto op cruise control en gaan met die banaan. Die avond hebben we de eerste 4 uur gereden en hebben overnacht in een hotel in Regina, Saskatchewan. De volgende dag hebben we de laatste 8 uur gereden. Onderweg zijn we nog langs de school van Kevin geweest en even gedag gezegd tegen een paar leerkrachten. Hij zat daar op school in 2004/2005. Ze waardeerden het erg dat hij even langs kwam en ze herkenden hem ook nog. Ergens in de middag kwamen we aan in Calgary en hebben toen het nieuwe winkelcentrum, Iron Cross Mills Mall, bezocht. Daarna zijn we naar het huis van Erno's neef, Evert, gereden. Daar verbleven we. Hij had een heerlijke ovenschotel klaar en had als verrassing Rudy en Ans, andere Nederlandse kennissen, uitgenodigd om te komen eten. En zo hebben we even heerlijk bij gekletst.
We hebben dit weekend veel geshopt, want er zijn veel mooie winkels in Calgary, die we hier in Brandon niet hebben. Daarvoor is onze stad nog te klein. Vrijdag was het 8º boven nul en de zon scheen, dus het was heerlijk weer. Helemaal vreemd voor ons, na al die vorst de afgelopen maanden.

Zaterdag en zondag zijn we naar de schaatsbaan gegaan en hebben we de World Cup Schaatsen bekeken. Het is niet zo vol als in Heerenveen, maar toch was het een gezellige sfeer. We zaten meerendeel tussen de familieleden van de schaatsers. Allerlei nationaliteiten dus. En het oranje wat er zat was ook familie van de schaatsers of, net als wij, Nederlandse emigranten. Onze Nederlandse kennis, Hans, startte de wedstrijden weer. Ook hem en Ellen hebben we weer even gesproken. Leuk om alle bekenden weer even te zien en te spreken, na zo'n lange tijd.
Kevin heeft nog contact gezocht met een jongen van school toendertijd. Daar heeft hij nog steeds contact mee. Die is zaterdagavond gekomen met zijn vriendin en we zijn met zijn allen lekker wezen uit eten. Daarna hebben ze nog lekker wat bij gekletst bij Evert thuis. Ze hebben plannen gemaakt om samen met de quad te gaan camperen in de Rocky Mountains de komende zomer en daar kunnen ze diverse routes rijden door de bergen met de quad. Kevin hoopt dat hij dan vrij kan krijgen, want hij heeft er zin in. Hij rijdt er dan heen met de quad op de pick-up truck. We zullen zien of het lukt.
Maandag zijn we weer vroeg gaan rijden en zijn we in één keer naar huis gereden, waar we bij een gevoelstemperatuur van -46º C weer thuis aan kwamen. Bbbbbbrrrrrrr.
We hebben een heerlijk weekend gehad. Het was ons eerste uitje na onze emigratie. Maar zeer goed bevallen en voor herhaling vatbaar......... (meer foto's, zie fotoboek)

Winter storm waarschuwing

De dag voor de storm waarschuwing. Zonsopkomst.

Gisteravond werd er een sneeuw storm waarschuwing af gegeven voor onze regio. Vanaf gisteravond (donderdagavond) tot morgenochtend (zaterdag). Het is nu vrijdagavond, terwijl ik dit schrijf en het valt tot nu toe erg mee. Hoewel ik vanmiddag wel wat eerder naar huis ben gegaan van het werk, omdat volgens de radar de bui onze omgeving naderde en het inderdaad begon te sneeuwen. De harde wind zorgt voor opwaaiende sneeuw, waardoor het zicht onderweg slecht kan zijn en er sneeuwbanken kunnen ontstaan. Maar tot nu toe gaan de buien aan beide kanten langs Oak Lake en Brandon. De weg terug naar huis viel dus mee, op enkele plaatsen na, waar het zicht vrij slecht was. Vergelijk het met mist. Het sneeuwde wel, maar niet zo erg dan men had verwacht, volgens mij. Nu de komende nacht nog afwachten en dan hebben we het gehad. De temperaturen zakken weer naar -16º C (op dit moment) en dat zakt vannacht nog verder naar -20º. Maar dan komt waarschijnlijk morgen ook de zon ook weer terug.(Aldus Piet Paulusma. Oânt Môrn!!)
Wel word er weer sneeuw verwacht komende dinsdag en woensdag. En woensdagavond willen we eigenlijk vertrekken naar Calgary. Daar zijn we dus niet zo blij mee. We wachten het maar gewoon af wat er gaat komen. Want het is net als in Nederland; de verwachtingen kunnen zo weer veranderen.

De mannen moeten hierdoor uiteraard weer aan de slag met sneeuw ruimen. Dus die gaan vannacht en morgenvroeg op pad.

Oliebollen op en Santa weer naar de Noordpool

Een nieuw jaar is weer begonnen. De maand van de feestdagen is weer voorbij. En dat is maar goed ook, want we moeten weer gaan sporten. De lekkere hapjes en chocola moet er weer af getraind worden. En het gaat altijd op de plaatsen zitten, waar je het niet wilt. Maar...het is gezellig geweest en we gaan nu weer over naar het normale ritme van de dag.

Erno heeft zijn theorie examen gehaald op de laatste dag van het jaar 2012. Nog net op de valreep. En nu is het zoeken naar een vrachtwagen om in te kunnen afrijden en om de inspectie en Air Brake te oefenen. Want vóór het afrijden moet je een rondje om de truck heen lopen en wat technische dingen aanwijzen en checken. Nou zou je zeggen, in Nederland hebben de vrachtwagens ook luchtremmen (air brakes) dus wat is daar moeilijk aan. Erno heeft al op vrachtwagens gereden in Nederland. Nou, ik kan je vertellen, dat ze hier nog het ouderwetse systeem hebben en dat het dus toch heel anders werkt dan in Nederland. Ook het schakelen is hier heel ouderwets nog. Je mag blij zijn als je hem in de versnelling krijgt. Dus dat is nog wel even oefenen.
Erno heeft afgelopen vrijdag al een ritje mee mogen rijden met Marris, een ex-Nederlander die hier al ruim 30 jaar woont. Die had hooi verkocht aan een boer in North Dakota, de provincie ten zuiden van ons. Ze zijn de hele dag weg geweest en hadden prachtig mooi weer. De boer blijkt ook weer een ex-Nederlander te zijn en toen ze dat ontdekten, gingen ze weer over in het spreken van Nederlands. (We komen zo niet aan het Engels spreken toe!! Die Nederlanders zijn werkelijk overal neer gestreken. Ongelooflijk.) Die boer heeft 1000 koeien en drie loopstallen. Erno keek zijn ogen uit. En dan nog heel wat jongvee ook. Het was een mooi uitje voor Erno en zo heeft hij mogen mee kijken in een vrachtwagen. (zie foto's in fotoboek)

De schaatslessen van Rosanne zijn ook weer begonnen op de buitenbaan, na de Kerst "break". Muziek en verlichting er bij. Buiten de lessen om probeert ze ook gebruik te  maken van de baan. Want het schaatst toch heel anders dan de indoor baan, die veel kleiner is. Ze moet ook even wennen aan de wissel van shorttrack schaatsten naar klapschaatsen. Met de shorttrack schaatsen kan ze deze lange baan bochten niet maken. Vandaar twee paar schaatsen. Ze moet dus even flink oefenen, dan heeft ze veel voordeel als ze straks weer op de indoor baan gaat.