Vlieg- en auto show

Vandaag hebben we weer een gezellige dag ingelast. Zoals gezegd, maken we er nog een leuke tijd van, zolang Rosanne er is, want we zullen haar misschien anderhalf jaar niet zien of langer. Vlak achter ons huis was er een vliegtuig en oude auto show. (Water) vliegtuigjes, leger vliegtuigen, sportwagens en antieke auto's. We hebben ons prima vermaakt. En het was er een mooie zonnige dag voor.
Komende week zijn Kevin en Rosanne al uitgenodigd door de buren van dezelfde leeftijd om naar een baseball wedstrijd te gaan in Toronto. Leuk uitje in het vooruitzicht dus.

 

The big move: De Dukes in Sonnendael

We zijn weer boven water, hoor!! We zijn veilig aangekomen in Stayner, Ontario. Al was het wel een behoorlijke reis.
Het begon al de eerste dag. Het stortregende toen we vertrokken vanuit Brandon. 5 Uur later, nog in Manitoba, kregen we pech met een van de auto's. Het was zondag, en een lang weekend, dus de meeste winkels zaten dicht. De dynamo had het begeven. Tja, de plaatselijke CAA (ANWB) nam de telefoon niet op. En wat doe je dan. 100 km verderop, bij een winkel die nog net open was, vòòr vijfen, hebben we toen het onderdeel kunnen ophalen. En toen weer 100 km terug. Gelukkig stonden we dichtbij een benzine station, waar we in contact gebracht werden met een man die er vlak naast woonde en die de dynamo er in kon zetten. Probleem opgelost en 5 uur achter op schema. Maar we klagen niet, want het had ook kunnen zijn dat we nog 2 dagen een hotel moesten pakken in Manitoba om te wachten tot dinsdag, als de winkels weer open zouden zijn.
We hadden de vrachtwagen en aanhangwagen voor 6 dagen gehuurd. Dat betekende dat we de volgende twee dagen flink door moesten rijden om de verloren tijd in te halen. Dat betekende ook, dat we alle mooie bezienswaardigheden moesten laten varen onderweg. Erg jammer, want de route was zo mooi hier naar toe. Bovendien was er ook veel oponthoud door zeer veel wegwerkzaamheden. Dus ons gemiddelde was ongeveer 65 km per uur. En als je dan 2200 km moet rijden in 3 dagen, dan moet je aardig door rijden. En de eerste dag hadden we er maar 500 km op zitten. Maar we hebben het gered. De hele weg hebben we behoorlijk veel regen gehad, op het laatste stukje na.

De dag na aankomst, moesten we de vracht weer uitladen. Gedurende de dag kwamen er allerlei mensen, ex-Nederlanders, ons welkom heten. Iemand kwam zelfs met een tas vol Nederlandse artikelen aan, zoals kaas, limonade, hagelslag, appelstroop en een kaart van de omgeving.
En zo kwam het dat we ineens 4 mensen extra hadden om uit te laden. En dat kwam ons enorm goed uit. We zijn ze erg dankbaar. Want we waren best moe na 3 dagen intensief rijden. En zo was de klus snel geklaard.

We hebben een heerlijk groot huis, 7 km buiten het dorp, op 8000 m² grond, met rondom landbouw. Nu is het tarwe om ons heen, de volgende keer misschien maïs. We zitten op 10 minuten van het strand en 25 minuten van een grote stad met alle faciliteiten.
Hier word de tarwe al geoogst. In Manitoba was dat nog lang niet zo ver. Ook staat de maïs hier al veel hoger dan in Manitoba. Dat is het verschil in klimaat. En is de lucht hier 's avonds wat vochtiger en dus koeler. Het wordt hier ongeveer 3 kwartier eerder donker dan in Manitoba en er is een uur tijdsverschil. Het is hier nu 6 uur vroeger dan in Nederland.
Ons buurtje heet Sunnidale Corners en staat op de kaart aangegeven. Wij zeggen; de flodders zijn aangekomen in Sonnendael.☺

Uitzicht vanuit het keukenraam achter het huis

De afgelopen dagen hebben we de omgeving wat verkend, tussen het dozen uitpakken door. We zijn op zoek gegaan naar een supermarkt, wat regelklusjes gedaan en we hebben wat gewinkeld in de grote stad, Barrie.
Kevin kan al aan het werk, als hij wil. Maar we nemen allemaal nog even wat "vakantie". Wel kwam een buurman langs, die ook een hovenier is, om Kevin's hulp te vragen voor een klus volgende week. En dat doet hij. En zo zullen ze elkaar wat werk bezorgen of elkaar helpen in de toekomst.
Ook zijn we hier en daar al uitgenodigd voor een bakkie koffie, dus zo leggen we weer contacten. Net als de start in Manitoba.
De komende week genieten we nog van Rosanne's aanwezigheid, want die vertrekt volgende week voor 4 maanden naar Azië. En daarna vliegt ze terug naar Manitoba. Voorlopig. Ze heeft daar iemand ontmoet en beide willen ze elkaar beter leren kennen. Hij is militair en zit nu tot half december in Afghanistan en Rosanne had haar reis door Azië al gepland, maar komt eerder terug om samen met hem de kerst te vieren. Daarna gaat hij solliciteren voor de Speciale Eenheid. Die procedure zal ongeveer een jaar nemen. Word hij aangenomen, dan betekent dat, dat hij word overgeplaatst naar Ontario.
Bovendien is Rosanne in de week van onze verhuizing nog benaderd door het uitzendburo in Brandon, omdat er door een bedrijf een style consulent werd gezocht. Het bedrijf verzorgt de styling van (vouw)gordijnen, jaloeziën etc,  En aangezien ze vonden dat Rosanne de juiste diploma's er voor had, hebben ze contact met haar gezocht. Als Rosanne niet had gaan reizen, hadden ze haar willen aan nemen, maar men heeft haar gevraagd, of ze contact op wil opnemen, zodra ze terug is, want ze kunnen misschien nog wel iemand gebruiken. Dat gaat ze absoluut doen. Als Rosanne die baan heeft, dan kan ze ook overgeplaatst worden naar Ontario, want dat bedrijf zit door heel Canada. Dus we wachten rustig af, hoe het met Rosanne allemaal gaat lopen.


Dit bord komen we in Nederland niet tegen

de Amish gebruiken geen electronica, dus ook geen auto's

Laatste bericht vanuit Manitoba

Zo, we hebben allemaal de laatste werkdag gehad hier in Manitoba. Morgen nog een dag met wat kleine regel klusjes en dan gaan we vrijdag de vrachtwagen laden. Het is nu een grote bende in huis. Overal dozen. Maar ach, nog een paar dagen en dan zijn we daar ook weer doorheen. Ik schrijf dit laatste berichtje nog even vanaf hier, want vanaf morgen hebben we tijdelijk even geen internet meer.

Ik moet nodig schrijven op mijn blog, dat het hier in Manitoba meestal niet regent, dat we over het algemeen mooie en warme zomers hebben en strenge lange winters. Nou, we zijn er nu achter dat het ook anders kan zijn. We hebben beide extremen gehad in de zomer en de winter. De eerste winter was mild met weinig sneeuw. De winter was ook verbazend kort. De zomer was warm en droog.
De afgelopen winter was lang en streng met veel sneeuw. Deze zomer is vrij nat en lang niet zo warm dan vorig jaar, tot nu toe. Beetje Nederlands eigenlijk wel.
Ten zuiden van Brandon hebben we behoorlijk slecht weer gehad. En aangezien we hier veel agrariërs hebben, is daar de oogst al mislukt, omdat de gewassen beschadigd zijn door hagelbuien. De boeren kunnen zich hiervoor verzekeren, maar als men dat niet heeft, is er dus even geen inkomen dit jaar. En dat is zuur.
En omdat veel huizen hier een verdieping in de grond hebben, zoals een kelder, zijn er ook veel mensen die de pompen in de aanslag houden, om te voorkomen dat het regenwater de kelder in komt. Ik heb deze week klanten gesproken, die het water al uit de basement (kelder) aan het pompen waren.
Tja, heel raar weer hier dus. Maar ja, moeder natuur hebben we niet in de hand, hè?

Afgelopen zondag hebben we nog een gezellige BBQ gehad in een park hier in Brandon met allemaal Nederlandse emigranten uit de omgeving. Deze was georganiseerd door twee gezinnen. En omdat wij toch nog niet vertrokken zijn en we toch ook moeten eten, tussen het dozen inpakken door, besloten we ook nog te gaan. Ook al hadden wij thuis onze afscheidsborrel al gehouden.
Kevin was jarig en we gaan verhuizen, dus het was een gezellige verjaardag en een mooie afsluiting voor ons hier in Brandon en Manitoba.

Kwam ik tegen onderweg op de snelweg: Verhuizen? Waar wil je 'm hebben? En 't schuurtje moet ook mee!!