Nog een paar foto's

Doordat we meerdere laptops hebben, komt het wel eens voor, dat we sommige foto's op de ene computer hebben staan en de andere op de tweede computer. Vandaar dat ik nu nog maar een paar foto's hier plaats, omdat ik die niet meer in het fotoboek kan plaatsen. En plaatjes kijken is altijd leuk, toch?

Zo vond ik nog een foto van het Paasweekend met Evert, de neef van Erno. We hebben een gezellig weekend gehad en dat laat de foto ook wel zien. De jongens zijn naar een autobeurs geweest op zaterdagmiddag. We hebben lekker met z'n allen gegeten. Ook Jessica at mee, want haar ouders en zus waren voor een weekje naar Nederland. En we hebben er allemaal van genoten.

Ook heb ik Kevin even op de foto gezet, omdat hij vaak zit te gitaar spelen. Hier op de foto speelt hij met de radio mee.

Ook zijn er weer foto's in het fotoboek geplaatst. Van Kevin die de auto aan het wassen is, afgelopen zondag met het mooie weer en leven in de tuin; een gofer op de steen. En natuurlijk nog even een herinnering aan de (diesel)trein.

We hebben een andere woning

Het was even uitpluizen: moeten we een andere woning kopen of kunnen we een huurwoning vinden. De voorkeur ging uit naar een huurwoning, omdat onze woning in Nederland nog niet is verkocht. Bovendien is het moeilijk om hier een hypotheek te krijgen, naar onze wens, omdat we geen "credit history" hebben.

Maar het viel niet mee om een huurwoning te vinden, omdat er bijna niets te huur is hier. En als er dan iets is, dan betaal je de hoofdprijs en dan is het soms nog niet eens netjes ook. Of je staat in de rij.

We hebben uiteindelijk dan een huurwoning kunnen vinden. De prijs viel mee en hij was nog netjes ook. Dat is een gelukkie dus. Wel een slaapkamer te kort, maar dat hebben we nu ook en dat lossen we wel op. Het belangrijkste is dat we GEEN trein meer door de achtertuin hebben. Kunnen we gewoon weer met het raam open slapen. Heerlijk!! Dit soort huis noemen ze hier een condo. Dat is een soort omhekt erf met appartementen. Wij hebben een appartement op de begane grond, met een garage. De tuin word gedaan en de sneeuw word geruimd. We huren het voor minimaal een jaar en het staat ook niet te koop. We hebben het dit keer dus zelf in de hand. En dat voelt wel beter, moet ik zeggen. Maar we waren blij met de huidige woning na onze aankomst. We zijn er mooi de winter mee door gekomen. Dit is onder voorwaarden ook verkocht. Dus we moesten nu wel een ander onderkomen hebben. Komt goed uit dus.
Het ligt nog steeds centraal en gunstig voor ons werk. Het adres weten we nog niet eens, maar dat laten we jullie bijtijds weten. Tussen 1 juni en 1 juli gaan we waarschijnlijk over. Zucht...dat word weer dozen pakken. Gelukkig niet al te veel, want de rest staat nog ingepakt.

Even een paar dingen wat ons zoal opgevallen is, de afgelopen maanden:
-Zoals er in de wintermaanden veel Nederlanders op vakantie gaan naar de Canarische eilanden, zo gaan de Canadezen dan veelal naar Mexico.
-Voor diverse inkopen gaan ze de grens over naar de USA. Het is even rekenen of het goedkoper is om er heen te rijden. Het ligt er aan wat je wilt kopen. Maar vaak kan het wel uit. Veelal apparatuur.
-En als je denkt dat er veel reclame op tv is in Nederland, dan valt dat reuze mee, vergeleken met Canada. Het is meer reclame dan film. Daarom nemen we een film of serie meestal op, zodat we de reclame er uit kunnen skippen.
-In Nederland had ik meestal een maatje M van kleding. Maar hier heb ik altijd S.
-Vaak krijg je geen contract als je een baan hebt gekregen.
-Men houd hier erg rekening met iemands privacy. Wat papieren betreft, maar ook durf ik bijna geen foto's te maken van mensen op straat. En al helemaal niet op dit blog zetten.

Rosanne krijgt er steeds meer uren bij om te werken. Er is namelijk een personeelstekort, waardoor ze vaak word gebeld. Ze is er wel vrij in om deze uren te nemen of niet.

Erno heeft de krukken voor de statafel klaar. De set is weer compleet. Het is toch weer een plaatje, niet? Laat nu het mooie weer maar komen. Hoewel....we mogen de afgelopen dagen niet klagen. Zon en temperaturen tussen de 16º en 24ºC. Maar de komende dagen word het iets minder en volgende week word het weer mooi, zegt men. We wachten het wel af.

Kevin vermaakt zich nog steeds goed in de sportschool. Drie keer in de week doet hij een rondje in de fittness ruimte. Rosanne zoekt tijd tussen haar werk door en wij, als ouders, laten nogal eens verstek gaan. Er is genoeg te doen daar, dus dat komt wel goed. Ook begint het idee om te gaan hard lopen weer te kriebelen bij ons. Daar gaan we eerdaags ook weer mee beginnen.

Ik, Caroline, werk nu al 1½ week bij de tandartspraktijk en het gaat goed. Het is heel wat anders dan ik de afgelopen jaren gewend ben, in de financiële wereld, maar ook weer een nieuwe uitdaging. Aan het begin was het wel vervelend om die boren de hele dag te horen, maar nu hoor ik dat bijna niet meer. Ik heb het veel te druk daarvoor. Wel lekker, want dan vliegt de tijd. Er zijn 3 tandartsen en 3 mondhygiënistes, nog wat assistentes en dan mijn collega en ik bij de receptie. Ik heb weer leuke collega's getroffen; dat werkt lekker. Het is een drukke praktijk. Ze zijn uit hun jasje gegroeid, dus men is vandaag begonnen met de verbouwing. De andere helft van het gebouw word er ook bij betrokken.

Het heeft geregend

Sinds we hier zijn, en dat is alweer bijna 6 maanden, hebben we geen hele dag regen gehad. We hebben wel eens een spatje gehad, maar dat mag geen naam hebben. Nu dan heeft het afgelopen vrijdag de hele dag geregend. En wat waren we dat weer snel zat!!
Maar de volgende dag kregen we een mooie dag. We konden heerlijk buiten zitten. Erno ging in de garage aan de slag, dus moest de nieuw getimmerde tuinset naar buiten. We hebben er lekker gebruik van kunnen maken. Toen we er 's avonds zaten te genieten van een pizza met wat drinken, kwam net, hoe kan het ook anders, de trein weer langs. De machinist zag ons zitten, stak zijn hoofd door het raampje en stak zijn duim omhoog en zwaaide. Tja, helaas moest hij nog even op zijn borrel wachten, totdat zijn dienst er op zat.
Zondag was het een ijskoude dag en kon de muts weer op en de wanten weer aan. Zo gaat dat hier dus. De temperaturen kunnen erg schommelen om deze tijd van het jaar, dat is wel duidelijk.

Ik, Caroline, heb weer een baan. Ik moest kiezen tussen twee werkgevers. De ene baan was in de zorg bij dezelfde werkgever als Rosanne. De andere baan was als receptioniste bij een tandarts. Deze laatste heb ik gekozen. Ik ben afgelopen donderdag al begonnen. Op zaterdag moest ik ook werken en dus is Erno de garage in gedoken om een nieuw werkstuk te maken. Dit keer is het een statafel geworden. En ik moet zeggen, dat die er ook weer goed uit ziet. Petje af, want hij doet alles maar van een plaatje af, zonder dat hij de maten weet.

Rosanne heeft nu twee werkhuisjes. De ene is een 67-jarige mevrouw en de andere is bij twee meiden van haar leeftijd ongeveer. Het ene meisje heeft hersenvliesontsteking gehad en later een hersenbloeding. De andere is geboren met een hersenafwijking. De moeder was aan de drank en drugs tijdens de zwangerschap. Dit meisje praat niet en ziet maar door één oog. Deze meiden kunnen het goed met Rosanne vinden. Ze luisteren graag naar dezelfde muziek en dansen dan en zo hebben ze de grootste lol. Ook de 67-jarige mevrouw is erg op Rosanne gesteld. Als ze haar uitlegd dat ze na het avondeten een spelletje yatzee gaan spelen, dan zit die mevrouw er 's middags al mee op haar schoot te wachten. Maar als het dan eenmaal zo ver is, dan zit ze toch te genieten. De radio staat dan op country muziek, want ook dat vind ze mooi.
Ja, en als de klanten dan aan het eind van je dienst vragen, wanneer je weer komt, omdat ze er weer naar uit zien, dan smelt je hart en is het toch dankbaar werk, zegt ze. Het is heel iets anders dan waar ze voor heeft geleerd, maar ze vind het toch wel erg leuk om te doen.

Het huurhuis, waarin we nu zitten, is waarschijnlijk wel verkocht. We hebben drie keer een bezichtiging gehad door dezelfde mensen en ze hebben bovendien een bod gedaan. Maar morgen komen er weer anderen kijken. Ja, dat kan hier ook, zolang er nog niets is beslist. Dus dan moeten we binnen twee maanden iets anders hebben. Dat wordt dus actief op zoek naar iets anders.

Gisteren zijn we nog langs de accountant geweest in Minnedosa, wat ongeveer 50 minuten rijden was. Op de terugweg zijn we op visite geweest bij andere Nederlandse emigranten, Arnold en Theresia, op de boerderij. Hij heeft vleeskoeien en zit nu midden in de kalverentijd. Hij heeft er nu ongeveer 90. Tweederde is bull. Deze wil hij dan voor de komende winter allemaal verkopen. En Theresia is onze kapster. Toen we aan de koffie zaten, kwamen er nog meer Nederlandse emigranten bij, Leo en Cherry met de kinderen. En zo zaten we heel gezellig aan de lange tafel met z'n allen, oer-Hollands te doen. En in de stacaravan op hun erf, zaten ook weer kersverse Nederlandse emigranten, die vorige week net zijn aangekomen. Ja, ik hoor jullie denken: Willen ze naar Canada, zoeken ze de Nederlanders op. Tja, dat "bakkie leute" krijg je er niet gemakkelijk uit bij Hollanders, denk ik.

Paasweekend

Vaak wandelen we na het werk even langs de rivier om even lekker buiten te zijn. Het voorjaar is duidelijk aanwezig nu. Er zijn al veel vogels terug uit het zuiden en ook de Canadese ganzen zijn er al weer. Veel vogels zijn hetzelfde als in Nederland. Zoals de specht, mus, kraai, ekster, eend, stern en duif.
De eekhoorntjes hoor je in de bomen en de gofers (soort wezeltjes) zijn al weer druk aan het graven in de grond. De bevers zijn weer zichtbaar (zie foto), nu het ijs op de rivier weg is en ze zijn druk bezig met takken verslepen. Ook zie je de knoppen al weer aan de bomen komen en wordt het gras al weer groener. Want dat is helemaal lichtbruin gedurende de winter, door de vorst en sneeuw. Het begint weer te leven na de winter. We hebben al heel wat dagen met hoge temperaturen gehad, waardoor we lekker buiten konden zitten aan de koffie. De sneeuw is allemaal weg en het ijs is gesmolten. Hoewel ze het de komende week wel weer over nachtvorst hebben.
Nu zien we ook veel fietsers. We hadden niet gedacht dat er zo veel fietsers zouden zijn in de stad. Bij Kevin in de winkel worden er wel 5 à 6 fietsen per dag verkocht. Ze moeten zelfs in de avonden en weekenden door gaan met het bouwen van de fietsen, anders kunnen ze het niet bij houden met de verkoop er van. Er zijn veel fietspaden rondom de stad. Ook in de bossen zijn er veel fietsroutes, dus zie gaan we vast en zeker eens opzoeken, al zullen ze wel glooiend zijn, wat een goeie oefening is voor de spiertjes.
Ook de huizenverkoop en autoverkoop komt meer op gang. In de winter is het met dit alles vrij rustig.

Op dit moment is het Goede Vrijdag en is Evert, de neef van Erno, aangekomen vanuit Calgary om de Paasdagen met ons door te brengen. De mannen zijn na de lunch naar een autoshow hier in de stad gegaan dus Rosanne en ik hebben even tijd voor onszelf. Jessica, de vriendin van Rosanne, komt nu binnen stappen om ook straks lekker mee te eten. Haar ouders zijn in Nederland met de Paasdagen.

We hebben Erno alvast zijn kado voor zijn verjaardag gegeven, want misschien komt het dit weekend nog van pas. Het is een barbeque namelijk. Tja, in Canada moet je wel een BBQ hebben, want dat is wat ze hier het hele jaar door doen. Dus het kan zo maar zijn dat we dit weekend aan een broodje hamburger of hotdog raken. Je moet wat, hè, als er geen kroketten en fridandellen zijn. Maar vandaag worden het kippepoten en een soort patatjes uit de oven met sla.

De temperatuur is vandaag ook goed en het is licht bewolkt, maar er is wel veel wind, de afgelopen dagen. Toen Evert gisteren uit Calgary vertrok, had hij die nacht nog 6 à 7 cm sneeuw gehad. Onderweg in Saskatchewan regen en natte sneeuw en in Manitoba is het droog. Hij ging de goede kant op dus.

De sportschool (YMCA) bevalt ons erg goed. We proberen van alles uit. Rosanne en ik (Caroline) hebben donderdag eens Rock Solid geprobeerd. Dat is de arm en beenspieren versterken. Ppppffff...nou dat is blijkbaar wel effe nodig. Vooral ik bleef ver achter bij de rest en alle spieren trilden naderhand. Ik kon de trap bijna niet meer af, zeg. Dus dat moesten we maar eens vaker gaan doen. Je kon duidelijk zien, dat de benen van Rosanne sterker waren, door de schaatstrainingen. Ze vind het jammer overigens, dat ze nu moet wachten tot het volgende seizoen. Ze had er plezier in.
Erno en Kevin kiezen eigenlijk alleen voor de fittness ruimte. Maar Yoga en Tabata (conditietraining) gaan Rosanne en ik ook nog eens proberen.

Manitoba Winter Fair

De afgelopen week was hier in Brandon de jaarlijkse "Paasvee tentoonstelling" of te wel de Manitoba Winter Fair. Ik hoorde dat het dit jaar in Schagen erg druk was, mede vanwege het mooie weer dat jullie hadden. Het zal wel erg gezellig geweest zijn. En dan met name in de café's. Hier gaat het echt meer om de dieren. Er is wel een bar, maar dat is niet druk te noemen. De avonden zijn op de fair het mooist. Want dan zie je het spring concours, de hondenshow/races, de acrobaten en de aangespannen paarden wedstrijd. En dat allemaal op de ijshockeybaan. Ja, zo zit je op diezelfde tribune ijshockey te kijken en zo zie je er de paarden rond rennen.
We gingen pas laat naar de Fair, want ik was ook nog jarig gisteren. Dus eerst was het spreekuur op de Skype. Ik werd overweldigd met felicitaties van iedereen. Ook via de e-mail en per post trouwens. Ja, de eerste die me wilde feliciteren, belde 's morgens al om 05.10 uur op. Nou, de eerste was hij. Hij had zich het tijdsverschil even niet gerealiseerd. Ach, kan gebeuren, hè. Dus allemaal bedankt, het geeft een goed gevoel.
Daarna kregen we visite van de verhuurders van de woning, waar we tijdelijk wonen. Lekker buiten even gezeten, want het was mooi weer. (Had ik toch nog visite op mijn verjaardag) Zij konden ons veel vertellen over allerlei sport en uitgaans evenementen en leuke bezigheden, zoals wandel- en fietsroutes. Altijd welkom. De zomer komt er aan en we zijn graag buiten.

Daarna dan uiteindelijk toch naar de fair beland. Het was gisteren de laatste dag van de fair, dus met de paarden wedstrijden kwam het er op aan, wie de uiteindelijke winnaar zou zijn. Het was dus nog spannend.
En zo hadden we een gezellig dagje uit met zijn allen.
Er zijn wat foto's hiervan geplaatst in het fotoboek.