Gisteren al weer 2 jaar in Canada!!!

En zo zijn we al weer twee jaar in Canada. Ik zat net even mijn blog terug te lezen en we hebben toch al heel veel gedaan, geleerd en beleefd in die periode. Zaten we in Manitoba alles te vergelijken met Nederland, nu vergelijken we Manitoba met Ontario. Want er zijn toch ook heel veel verschillen tussen de provincies onderling, hoor. Maar ja, het is ook 2300 km verschil in afstand. Nu zitten we veel zuidelijker, dus zijn de winters veel korter en minder koud. Maar er kan wel een flinke bult sneeuw vallen. We wonen net in een "snow belt" noemen ze dat. Dus een soort van sneeuw golf. Zuidelijk daarvan, en niet ver van ons vandaan, kan het weer heel erg verschillen. Toronto bijvoorbeeld, ligt maar 1,5 uur zuidelijk van ons, maar daar is de gemiddelde temperatuur in de winter ongeveer -5º C. Terwijl dat hier misschien -15ºof -20º is. Toronto heeft ook veel meer regen dan wij, wat bij ons dan sneeuw zal zijn. Dus we gaan weer een nieuw soort winter mee maken. Met meer natte sneeuw.

Ook kopen we hier sap in blikken. Hoe je dat dan moet drinken, ben ik nog niet achter. Moet ik nog eens na vragen. En je koopt de melk in zakken. Die je vervolgens in een plastic kan stopt. Je knipt een hoekje van het zakje open en gieten maar. Tja, kom er maar op.
Ook het afval scheiden gaat hier weer anders. Hadden we in Manitoba net zulke containers als in Nederland, hier gaan we weer terug naar de afvalbakken. Eén voor papier, één voor recycle, zoals plastic en blikjes en glas, één voor het groene afval en één voor de rest.

Er zijn hier meer bomen en heuvels.We hebben hier weer een langer voorjaar en najaar. Ook is het hier dichter bevolkt. (Manitoba kent 1,5 miljoen inwoners tegen Ontario met ongeveer 13 miljoen) We wonen ook nog eens in een toeristisch gebied, waardoor er hier veel verkeer is. En dat is een heel groot verschil met Manitoba. Maar er zijn hier meer dorpen en steden om ons heen. En dus ook meer te doen. En woonden we in Manitoba gemixt met de Indianen, hier ben ik die nog niet tegen gekomen. Al weet ik dat ze hier wel degelijk ook wonen. Maar toch nog meer in de reservaten, blijkbaar. En noordelijker in de provincie. Ook hier geldt weer voor beide provincies: hier laat je wat, daar vind je wat. En we hadden de tijd in Manitoba absoluut niet willen missen, want we hebben er heel veel gezien en geleerd, een hele fijne tijd gehad, heel veel lieve mensen ontmoet en leuke dingen beleefd.

We zijn dit voorjaar, na 1,5 jaar, weer terug geweest naar Nederland voor een bezoek. Bij aankomst was het nat, erg groen en veel verkeer. En alles was klein en krap. Als we nu naar Nederland zouden gaan, vanuit deze provincie, dan zal het verschil veel kleiner zijn. Ook hoef ik geen ruimte meer over te laten in de koffer, om daar kleding te kopen, want dat kan ik rustig hier doen. Er zijn hier winkels genoeg en meer westers dan in Manitoba.
Het was weer fijn om even alle familie en vrienden weer te zien en spreken.

Nu net weer verhuisd naar een andere provincie en dat geeft ook weer heel veel nieuwe ervaringen. De mannen zijn een eigen bedrijf gestart, waar ze in Nederland nooit over nagedacht zouden hebben. En Rosanne is dan eindelijk haar reis naar Azië gaan ondernemen, wat ze al jaren in haar hoofd had om te doen, maar nog niet ging, vanwege de geplande emigratie.

En zo, met alle belevenissen en nieuwe indrukken, vliegt de tijd en zijn er al weer twee jaar om. Vorig jaar konden we het één-jarig jubileum niet vieren, omdat we te klein behuisd waren. Nu vieren we het niet, omdat we nog maar zo kort hier zijn. Volgend voorjaar dan maar een BBQ feestje organiseren, als opa en oma over komen. Lijkt me geen slecht idee.

Herfst in Ontario

We mogen echt niet klagen, als ik het zo begrijp van de mensen hier. Maar we hebben een heerlijke nazomer gehad. September en oktober zijn tot nu toe overwegend mooi geweest. Met af en toe een dagje regen tussendoor, hebben we over het algemeen zon en temperaturen van boven de 20º C gehad. Vanaf vandaag is de temperatuur wat lager en vanaf morgen krijgen we regen. Nou ja, we zijn tenslotte ook al bijna November!! De jassen zijn hier nog weinig gebruikt dus.
We zijn blij dat we nog zo'n mooie nazomer hadden, want we hebben maar weinig van de zomer kunnen genieten, ook al was ook die mooi. Dat kwam door de verhuizing.
De herfstkleuren zijn hier nog mooier dan in Manitoba. Maar dat komt, omdat hier meer bomen zijn en meer soorten. Met name de Esdoorn, (Maple) heeft soms meerdere kleuren in 1 boom. Groen, geel, oranje en rood. Dat is een prachtig gezicht. Maar jammer genoeg is het maar voor even, want ook hier vallen de blaadjes van de bomen in de herfst. Behalve dan de groenblijvers.

Net als in Nederland is het nu tijd voor de appeloogst. We hebben in deze omgeving veel boomgaarden. En sommige mensen doen niets met de appelen. Vandaar dat ik een hele zak vol appelen kreeg van iemand. Daarvan heb ik weer eens een poging gedaan om appeltaart te maken. Dat was aardig goed gelukt, alleen even eerder uit de oven halen de volgende keer en dan is hij helemaal om te smullen.
Van de rest van de appelen, heb ik appelmoes gemaakt. Zelfgemaakt is toch altijd lekkerder, vinden wij.
Ook was er een appelfestival hier niet ver vandaan, Daar zijn we met een auto vol vrouwen naar toe gegaan. (Voor mij is alles nieuw en ik heb nog geen baan, dus wil ik alles mee maken in onze nieuwe omgeving) Het was een soort beurs met allemaal zelfgemaakte spullen. Van gebreide truien tot aan houten spelletjes, sieraden en dipsausjes. Maar ook mooie interieur accessoires. Twee hallen vol. En het was enorm druk. Mensen kopen alvast kadootjes voor de Kerst. Hier in Canada houden ze erg van "home/hand made". Dus de spullen werden goed verkocht.

Afgelopen vrijdag hebben we onze paspoorten weer opgehaald uit Toronto. De mannen waren thuis van het werk, want ze konden even niet verder, omdat de stenen nog niet binnen waren. Dus maakten we van de nood een deugd. Bovendien was het prachtig mooi weer, Strak blauwe lucht, zon en nauwelijks wind. Temperatuur was 23º C. Dat is genieten en dat geeft natuurlijk prachtige foto's. We hebben er een heerlijk dagje van gemaakt.

Gisteren was weer een vrije dag voor de meesten, want het was Thanksgiving. Wij waren uitgenodigd bij (inmiddels) kennissen. Eindelijk echt de Thanksgiving gevierd. Vorig jaar waren we thuis en hebben we geen kalkoen gebakken. Maar dit keer hebben we heerlijk gegeten en van de ham en kalkoen genoten. En ook gezellig gekletst met iedereen.

Nu focussen we ons op het komende Halloween feest. Overal zie je al stro balen, bolchrysanten en pompoenen voor de deur. Dat aangevuld met skeletten, heksen en vogelverschrikkers. Ook de kerstspullen zien we al weer in de winkels liggen.

Verder hebben de jongens genoeg werk totdat de winter invalt. Dan gaan ze voorlopig in de kool aan het werk, hier aan de overkant van de weg. En in het voorjaar hebben ze waarschijnlijk al nieuwe klussen op de rol staan, dus we mogen niet klagen. Dankzij de hulp van ex-Nederlanders en hun kinderen.
Kevin vind Crossfit erg leuk om te doen in zijn vrije tijd. 3x per week. Het is conditie- en kracht training.

In Nederland kon hij heerlijk zijn ei kwijt bij mijn neven op de boerderij. Hier heeft hij ook zulke plekken gevonden. Dit keer landbouw bedrijven. Mee rijden op de combine voor de soja bonen oogst of mee rode bieten rooien.
Ik, Caroline, ben nog steeds aan het solliciteren. Maar ook dat gaat goed komen. Geduld is een schone zaak.
Rosanne vermaakt zich nog steeds erg goed in Azië en heeft nog geen heimwee. Nu is ze in Laos. Ze doet nu een jungle tocht van 3 dagen en daarna gaat ze 5 dagen naar een eiland, relaxen, met witte stranden en helder blauw water, voor de kust van Cambodja. Ze geniet met volle teugen van de mooie natuur, het mooie weer en alle indrukken. Voor ons is het wel stil in huis, maar we zijn blij dat ze dit doet. Ze wilde dit al heel lang en dit neemt niemand haar meer af. Bovendien is het erg leerzaam; andere mensen, cultuur en leefgewoonten.