Pfoe, zeg. Wat hebben we een dagen achter de rug, waardoor we niet eens weten dat we leven. Al een dag of 10 zien we alleen maar dozen, dozen en nog eens dozen. Er komt geen eind aan.Dan denk je dat je al veel hebt verkocht en dan nog wil je niet weten wat er allemaal uit de kasten komt. En dan denk je ook nog dat alles mee moet en dat je niets kan missen.
Dus toch maar weer veel opgeruimd. Ogen dicht en weg er mee. Maar die 20 ft container krijgen we morgen vroeg tot aan de nok toe wel vol, denken we. Om half 9 komt de truck met de container. We krijgen 2 uur om deze te laden.
Het was best even stressen, want op 16 september hadden we de juiste huurders voor onze woning gevonden. Zij wilden de woning graag per 1 oktober betrekken. Dus hebben we de knoop doorgehakt: Wij willen naar Canada en zij willen onze woning snel betrekken. Dan maar even sneller alles regelen. Niet ideaal, maar heeft ook zijn voordelen voor ons.
Gelukig waren we alvast al begonnen met dozen pakken, voor het geval dat...
Nu daarmee dus verder gegaan. Op 21 september de container besteld en op 25 september moest de paklijst gemaild zijn met hoeveel dozen we hadden, wat er in zat en wat de waarde was. Nou, ik kan je vertellen, dat het behoorlijk stressen was tot die tijd. In sneltrein vaart die dozen gepakt.
En op zaterdag, 24 september hebben Kevin en Rosanne ook nog hun verjaardag voor het laatst hier in Nederland gevierd voor hun vrienden en vriendinnen. Dit stond toevallig al gepland, dus in dit geval moest dat zeker door gaan. En het was ontzettend gezellig.
Tussendoor nog hele dagen op de computer doorgebracht om van alles te regelen. Dat is zooooooooo veel. Dingen opzeggen, e-mail adres wijzigen, postadres regelen, verhuizing doorgeven, verhuur regelen, vergunningen regelen, huis zoeken in Canada, zeecontainer regelen, etc. etc. Tja, om geld te besparen, moet je meer zelf doen. Het is veel ja, maar als je alles zelf moet uitzoeken, is het dus ook leerzaam.
Kortom: Er was even geen tijd om naar het werk te gaan, maar gelukkig was dat bij ons beide in goed overleg te regelen.
De tickets zijn in de tussentijd ook al geboekt. We vertrekken op 18 oktober naar Toronto. Daar blijven we tot 22 oktober en vliegen we dus door naar Winnipeg, om vervolgens op onze eindbestemming, Brandon, aan te komen. Die paar dagen in Toronto zal ons ook wel even goed doen. Want een hectische tijd is het zo wel!!! Maar het is voor het goeie doel: onze wens om naar Canada te emigreren.
Op 16 oktober is dan, zoals gezegd, het afscheidfeest. En dat is best wel snel al. Tot nu toe hebben we nog geen tijd gehad om het al te beseffen dat het eindelijk nu zo ver is.
Nadat de container is opgehaald en de sleutel op 30 september wordt overhandigd, hebben we tijd om alles even op ons in te laten werken. Dan verblijven we bij familie totdat we vertrekken. Dan gaan we beide ook nog een weekje gewoon naar het werk, om ook daar rustig naar het afscheid toe te werken. Bepaalde dingen ga je nu eenmaal missen, maar willen we als fijne herinneringen met ons mee nemen. Natuurlijk hopen we dat we daar weer fijne nieuwe contacten maken, waarmee we weer een nieuwe invulling van ons leven krijgen. De eerste uitnodiging van een Nederlands-Canadees kennisje (5 jaar) komt net binnen. Of we naar de Kerst bazar komen, geregeld door school. Nou, het begin is al goed.
Op dit moment is het even spannend. We hebben een tijdelijke huurwoning op het oog, in overleg met de Nederlandse makelaar in Brandon. Als dit lukt, hebben we in ieder geval alvast onderdak voor als we daar aankomen. Dan komen we de winter alvast door. Zodra het adres bekend is, laten we het via deze blog weten.
Onze container wordt dus morgen opgehaald. Op 7 oktober vertrekt deze uit de haven van Rotterdam, om vervolgens op 17 oktober aan te komen in Montreal. Vandaar uit duurt het ongeveer 10 dagen om over land (trein en truck) nog ongeveer 2600 km af te leggen en aan te komen in Winnipeg. Daar moeten we dan de container inklaren en dan wordt deze verder vervoerd naar Brandon. Winnipeg-Brandon is ongeveer 2,5 uur met de auto.
Ik ga er mee stoppen en kruip lekker onder de wol, want morgenvroeg moeten de spieren weer aan het werk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten