We hebben onze spullen weer

Vrijdag, 25 november is een goeie dag geworden. We begonnen met Erno, die voor zijn rijbewijs op moest voor de tweede keer. Afgelopen woensdag was hij ook geweest, maar gezakt. Vandaag is hij geslaagd. Heerlijk, weer een hobbel genomen. Meteen door naar de verzekeringsmaatschappij. Want met een Canadees rijbewijs en een verklaring met je schade vrije jaren van de vorige verzekeraar in Nederland, kan het zijn, dat je premiekorting krijgt. Dat gaan we natuurlijk proberen. Baat het niet, dan schaad het niet.

Ik moet 1 december afrijden. Het duurt ongeveer 20 minuten. Rosanne doet dinsdag haar theorie. Je ziet, reuring genoeg hier in huize Hertogh.

We waren net op tijd terug om nog even een kop koffie te drinken, voordat de container arriveerde om 11.50 uur. Anko en Arnold hebben ons geholpen en zo hadden we de spullen er met 50 minuten uit. De stoelen waren wel naar beneden gedonderd. En aan de buitenkant van de container was er een fikse beschadiging te zien. Kennelijk heeft ie een smakker gemaakt of gestoten, bij het laden van het ene schip naar het andere. We hebben nog niet alles uitgepakt, maar tot nu toe hebben we nog geen ernstige beschadigingen kunnen vinden. De chauffeur in Nederland mag blijven dus. Daarna uiteraard weer even een bakkie met wat donuts van Tim Hortons. Lekker bovendien dat alles zo vlotjes verliep, want even daarna begon het te sneeuwen. We hadden dus geluk met het weer voor zowel het afrijden van Erno als het legen van de container. Het leek wel Sinterklaas. Telkens bij het openen van een doos, waren we blij als een klein kind om bepaalde spullen weer terug te vinden.

's Avonds lekker lui op de bank de Voice of Holland zitten kijken met Aaron en Sam, de vriend en vriendin van Kevin en Rosanne. Die vinden dat ook leuk om te kijken en leren zo telkens een Nederlands woord er bij. Vinden ze interessant. En zo leren zij ons Engels praten. Want als er geen Canadezen bij ons zijn, praten we gewoon nog Nederlands. Zeker als je zo veel met ex-Nederlanders om gaat. Dus van beide kanten leert het sneller.

Vandaag, zaterdag 26 november, ben ik een pan snert gaan maken. En ondanks dat er geen worst in zit, is ie goed gelukt, al zeg ik het zelf. Ik heb er gewoon poulet en soepballetjes in gedaan. Nu zit er nog een brood in de broodbakmachine en een ontbijtkoek in de oven. Dus je kunt wel bedenken, hoe het hier nu ruikt in huis. Mmmmm. Om trek van te krijgen. Ondertussen is Erno de kerstboom uit gaan pakken. Die gaan we morgen verder optuigen.

Morgen wil ik ook even oefenen met auto rijden in de binnenstad. Want ze hebben hier veel eenrichtingswegen. Bij ons zijn de weggetjes meestal eenrichting, als ze te smal zijn om een tegenligger tegen te komen. Hier zijn ook brede wegen een eenrichtingsweg. Dat betekent vaak dat je de linkerbaan meteen moet nemen bij het links afslaan, en dat druist tegen ons gevoel in, omdat wij erg rechts geörienteerd zijn in Nederland. Dus een fout is zo gemaakt. Wat dus bij Erno de eerste keer gebeurde. Bovendien zie ik me nog niet met die truck achteruit in parkeren. Nu mogen we de auto van een andere Nederlander lenen om te oefenen en in af te rijden. Heeft Erno ook gedaan. Dus daar zijn we heel blij mee.

O, even een technishe mededeling: Onze telefoon voor de Nederlandse contacten doet het al een paar dagen niet. We zijn druk bezig deze te herstellen. We zijn voor jullie dus alleen bereikbaar per e-mail of skype. Onze Canadese nummers kan je wel bellen, maar is voor jullie erg duur, denk ik. We zullen laten weten, als ie het weer doet.

In het fotoboek zijn weer foto's geplaatst. Er zijn er een paar bijgevoegd van de trein die zo vaak bij ons langs komt met vaak rond de 120 wagons.