De container komt morgen

Het is al weer een paar dagen geleden, dus het blog maar weer eens updaten.
Begin van de week was het koud, zo'n -12 overdag, maar met een witte wereld, een strak blauwe lucht en het zonnetje is het heerlijk. Goed aankleden, dan gaat het lang. Net wintersport. Rosanne is zelfs met de jas aan, op de veranda, in de zon gaan zitten. Nu is het donderdag, zonnig, licht bewolkt hier en daar en + 12 overdag. Zo wisselend kan het dus zijn. Veel sneeuw is al weer gesmolten. Op de weg, samen met het gestrooide zand, word het dan papperig, dus de auto's zien er hier niet uit. Een wasbeurt knapt erg op, maar of het zin heeft? Toch maar even doen morgen of zaterdag.

De container is binnen en dus konden we vandaag naar Winnipeg om deze in te klaren. We hadden goed weer om er heen te rijden. Geen sneeuw of gladde weg. Ja, het was toch weer een paar dagen later geworden. Zaterdag was ie niet aangekomen, maar vanmorgen dus pas.
Het heeft een uur genomen bij de douane. De man besloot 'm meteen vrij te geven en niet nog eens te controleren, wat anders behoorlijk meer centen en tijd gaat kosten. Morgen wordt de container langs gebracht en dan krijgen we weer 2 uur de tijd om deze uit te laden. Hopelijk komt alles er heelhuids uit. Ben benieuwd, na de vertragingen die deze heeft gehad. We hebben de container in Nederland beladen met advies van de chauffeur. Morgen gaan we zien of het verstandig was om op zijn advies af te gaan.
Lekker onze eigen spulletjes weer. Dan hebben we weer een beetje een huiselijk gevoel, na een maand kamperen. Want het is hier nog wel wat kaal en leeg.
De jongelui zouden gaan winkelen, maar dat kwam vandaag niet uit, dus andere keer dan maar.

Even het vervolg ook op de sollicitaties van Rosanne. Nou, die heeft geen keuze kunnen maken en heeft nu twee banen. Soms moet ze eerst bij de een werken en daarna wipt ze over naar de andere winkel en gaat ze daar verder tot sluitingstijd, 's avonds 9 uur. Ze maakt dus behoorlijke dagen, maar dat is alleen even tot de kerst. Dan is het hier erg druk in de winkels. En ze vind het bovendien gezellig. Na de kerst zal ze gaan kijken, bij welke baas ze het meest progressie kan maken en/of waar ze het het meest naar haar zin heeft. Daarvoor zal ze dan gaan kiezen. Want ze is nu verkoopster, maar ze wil graag de styling doen, uiteindelijk. En in haar achterhoofd heeft ze dan ooit nog het idee om zelf een winkel te beginnen. Maar dat is nog ver weg. Eerst maar eens zo beginnen.
Ze schaatst 2x per week en ze geven goed les hier. Ze gaat vooruit, hoor. Leuk om te zien. Ze heeft ook telkens weer zin in de les.
Ze heeft zich ook opgegeven voor haar theorie voor het rijbewijs. Als ze dat dinsdag haalt, dan mag ze meteen auto rijden. (Nog nooit één les gehad, ha,ha) Ze heeft dan haar "learners" rijbewijs en dan mag ze rijden met iemand er naast, die een gewoon rijbewijs heeft. (Alsof wij ook maar iets kunnen uitrichten, als zij een fout maakt?!!) Ze heeft er erg veel zin in, om in die grote truck te mogen rijden.

Kevin verveelt zich. Hij is blij dat de container er is, waarin zijn racefiets, de tacx (waarop de racefiets kan rijden, zodat je binnen kan fietsen) en zijn werkkleding zit. Dan heeft hij weer iets te doen. Hoewel zijn paspoort is opgestuurd, dus als die terug is, mag ook hij gaan werken. Dit weekend mag hij helpen de kerstboom opzetten. Mooi klussie, toch?

We kunnen nog niet echt ons brood vinden hier. Nu hebben we van Ramona, een andere Nederlandse emigrante, een broodbakmachine te leen gekregen. Ingrediënten gekocht en we gaan het dit weekend ook maar eens proberen. Wie weet, bevalt het ons wel. Dan kunnen we even rustig aan het brood hier wennen. Want de cornflakes, hoeveel soorten ze hier ook hebben, willen we niet meer. 't Is effe zoeken, maar dat komt wel goed. We zijn er tenslotte nog maar een maand.

De ingrediënten voor een grote pan snert zijn ook in huis. Ramona had ons lekker zitten maken, want die had al een pan gemaakt. Kevin had een hint gegeven, en daardoor kreeg hij een bakje voor zichzelf. Tja, dan wordt het bijna vechten en krijgt de rest ook trek. Dit weekend hebben we de pannen weer, dus we gaan lekker aan de slag. We hebben wel geen worst, maar poulet en soepballetjes doen het ook vast goed. Andre en Peter, andere emigranten, maken hier trouwens sinds kort de echte Gelderse rookworst, dus als ik nog eens in de buurt kom bij ze, dan neem ik er een mee. Ook lekker voor de boerenkool uiteraard.

Ja, je ziet, we kunnen hier eigenlijk hetzelfde eten, als in Nederland. Daaraan veranderd niet veel, alleen het brood dan. Genoeg soorten, dat wel, maar je stopt 1 sneetje zo in je holle kies. Het vult niet.

Erno is nu alleen aan het werk in het pand voor een paar weken. Zijn 2 collega's zijn naar een klus in Collorado. De radio aan en voor hij het weet is de dag weer om. Hij vermaakt zich prima. De mannen hebben Erno wat opdrachten gegeven, die hij in zijn eentje kan doen. Dus hij komt de weken wel door.

Ik ben nog steeds bezig met solliciteren. De komende dagen even niet, vanwege de container, maar ook gewoon even een paar dagen niet. Na het weekend ga ik weer volop aan de bak. Desnoods met wat hulp om de sollicitatiebrieven weer iets aan te passen. Ik wil weer wat doen. Een paar weken niet werken is leuk, maar daarna wil je weer je ritme en je contacten. En anders ga ik vrijwilligerswerk doen, dat is hier ook veel. Ik wil de mensen leren kennen hier. Dus dat wordt vervolgd. Dat horen jullie nog.

Maandag zat Kevin lekker in de voorkamer naar buiten te kijken, toen hij twee herten in de tuin zag. Wat mooi, zeg. Vanwege de kou en sneeuw kwamen ze kennelijk meer de bewoonde wereld in om voedsel te zoeken. Later toen we een rondje door het park wandelden, zagen we een rat bij de sloot. Door de sneeuw was hij goed zichtbaar.