We verblijven nu al 12 dagen bij mijn ouders thuis. Wat gaat de tijd snel!!! Maar dat komt, omdat we nog veel te regelen hadden en ook nog naar het werk moesten. Erno heeft vrijdag, 7 oktober, zijn laatste werkdag gehad. Hij kwam met een mooie bos bloemen thuis en een kaart met lieve wensen. Ik moet alleen nog donderdag a.s. werken en dan sluit ook ik dat af. Dat afscheid zal zwaar vallen, want we hadden een fijn team met elkaar en bovendien werkte ik met mijn broer als werkgever. Vorige week hadden we het jaarlijkse diner met ons kantoor, het notariskantoor, het makelaarskantoor en het boekhoudkantoor. Dat was weer erg gezellig en ik werd ook nog toegesproken en verwend. Hier begon het afscheid nemen van sommigen al. Best vreemd en af en toe even slikken.
Vanaf vandaag nog een week en dan gaan we....... Het is nu dus aftellen.....
We gaan al veel dingen voorlopig voor het laatst doen hier.
Gisteren is Erno nog even naar de korte baan draverij bij de kermis in 't Zand geweest met zijn broers. Hun vader was een liefhebber van de draverijen toen hij nog leefde en dit was nog even een herinnering aan hem.
Ik ben toen nog even met mijn zussie naar de sauna geweest. Effe lekker kletsen en relaxen. Want we hebben het allebei druk de laatste weken.
Vandaag zijn we naar Amsterdam geweest met z'n vieren voor de medische keuring van Kevin. Dat kon hij lekker nog net in Nederland ondergaan, de laatste stap in zijn procedure. We hebben er meteen maar een dagje uit van gemaakt. Nog even naar de PC Hooftstraat, langs het Leidsche Plein, Tante Leen en Manke Nelis in de Jordaan etc.
We hebben al van diverse mensen afscheid genomen, die niet bij de afscheidsborrel aanwezig kunnen zijn. Zowel persoonlijk als telefonisch.
We leven een beetje in een roes. De dagen zijn vol gepland tot ons vertrek. Met geregel en de laatste bezoekjes. Zodat we met een gerust hart en voldaan gevoel de reis kunnen gaan maken.
We nemen afscheid bij de familie in Warmenhuizen. Dus niet op Schiphol. Want als we naar Hello/Goodbye kijken met dat gesnotter, dan zien we dat niet zo zitten. Dan maar liever in de vertrouwde omgeving bij de familie.
Vanaf vandaag nog een week en dan gaan we....... Het is nu dus aftellen.....
We gaan al veel dingen voorlopig voor het laatst doen hier.
Gisteren is Erno nog even naar de korte baan draverij bij de kermis in 't Zand geweest met zijn broers. Hun vader was een liefhebber van de draverijen toen hij nog leefde en dit was nog even een herinnering aan hem.
Ik ben toen nog even met mijn zussie naar de sauna geweest. Effe lekker kletsen en relaxen. Want we hebben het allebei druk de laatste weken.
Vandaag zijn we naar Amsterdam geweest met z'n vieren voor de medische keuring van Kevin. Dat kon hij lekker nog net in Nederland ondergaan, de laatste stap in zijn procedure. We hebben er meteen maar een dagje uit van gemaakt. Nog even naar de PC Hooftstraat, langs het Leidsche Plein, Tante Leen en Manke Nelis in de Jordaan etc.
We hebben al van diverse mensen afscheid genomen, die niet bij de afscheidsborrel aanwezig kunnen zijn. Zowel persoonlijk als telefonisch.
We leven een beetje in een roes. De dagen zijn vol gepland tot ons vertrek. Met geregel en de laatste bezoekjes. Zodat we met een gerust hart en voldaan gevoel de reis kunnen gaan maken.
We nemen afscheid bij de familie in Warmenhuizen. Dus niet op Schiphol. Want als we naar Hello/Goodbye kijken met dat gesnotter, dan zien we dat niet zo zitten. Dan maar liever in de vertrouwde omgeving bij de familie.
Inmiddels zijn we weer een week verder en zijn jullie als het goed is in Canada. Ik vind het fantastisch dat het uiteindelijk goed gekomen is, maar realiseer me ook dat het nog even duurt voor jullie gesetteld zijn. Werk is natuurlijk ook heel belangrijk, maar dat komt vast enzeker ook goed. Zeker door jullie positieve instelling.
BeantwoordenVerwijderenErno, ik vind het toch ook wel een raar idee dat ik je niet meer zal zien op de zaak. Onwillekeurig denk ik nog wel eens aan je als ik langs de balie of meldkamer loop.
Ik wens jullie nogmaals het aller allerbeste en heel veel geluk in de toekomst.
Hopelijk kan ik jullie belevenissen blijven volgen. Dat zou ik hartstikke leuk vinden.
Groet
Frits