Bijna aan het einde van het jaar alweer!!

Er is weer van alles de revue gepasseerd de afgelopen week.

Allereerst mijn sollicitatie gesprek: Ik ben aangenomen bij de bank als baliemedewerkster. Dit was ook mijn voorkeur. En dat is dus gelukt. Ik heb dus de baan in het hotel opgezegd. Terwijl ik dit typ, heb ik avonddienst in het hotel. Erg rustig zo tussen de kerst en Oud en Nieuw. Er zijn maar 8 kamers bezet van de 89 vanavond. Het is een goedkoop hotel zonder zwembad en andere voorzieningen, dus er verblijft voornamelijk werkvolk, die ver van huis zijn door de week. En die zijn tussen de feestdagen veelal vrij. Vandaar de rust hier.
Vanavond dan mijn laatste dienst en dan begin ik morgen, woensdag, al bij de bank. Ja, het gaat hier snel, hoor. Dit is een soort van lokale bank, vergelijkbaar met de boerenleenbank van voorheen. Dus wat minder commercieel als de grote banken. En wat persoonlijker. Het is een full time baan, maar tijdelijk, voor 4 tot 6 maanden, maar met de mogelijkheid voor een vaste baan. Dus lekker weer gewone kantoortijden. Dan hebben we de weekenden samen, voor onszelf. Het hotelwerk vond ik leuk om te doen, maar het verdient minder en als je dan ook nog nachtdiensten daarvoor moet doen, dan is de keuze niet zo moeilijk. Dus we zullen zien hoe het gaat de komende tijd.

Dan de Kerstdagen: Kerstavond zijn we naar de kerk gegaan, om ook eens te kijken hoe dat hier gaat. We hebben de Katholieke kerk gevonden. Het gaat ongeveer hetzelfde als in Nederland en in dezelfde volgorde. Alleen dan in het Engels. We hadden een gitarist en een op een soort banjo ofzo en een pianist. Die zongen ook alledrie. En zo gingen we naar huis met een kerstgevoel. (Hoewel we die al lang hadden, als de intocht van de Kerstman al op 19 november is geweest.)
Er was geen sneeuw meer bij gekomen, dus we moesten het doen met dat beetje sneeuw, wat er nog lag van begin november ongeveer. Maar.....toch een beetje een witte kerst dus. Op dit moment sneeuwt het en men zegt dat we de hele week sneeuw er bij krijgen. Gaat het dan toch nog winter worden hier (Ja, wat we tot nu toe gehad hebben (tot -17º), dat noemen ze hier geen winter. Zodra het maar boven 0 is, dan zie ik weer mensen op slippers of in een korte broek.
Na de kerk hebben we lekker met zijn vieren een broodtafel gedaan en daarna de Voice of Holland weer gekeken. We kunnen dat hier nog steeds via de computer zien, al moeten we wel eerst 1,30 euro betalen voor de live shows, voordat we toegang krijgen.

Eerste kerstdag hebben we rustig aan gedaan. Caroline zou kerstavond nachtdienst hebben gehad, maar doordat ze te kennen had gegeven, dat ze weg zou gaan, hoefde ze niet te komen om ingewerkt te worden. Dat kwam dus mooi uit. Een collega van Rosanne, die de kerst alleen moest vieren, omdat zijn familie in Calgary woont, kwam ook gezellig en nog een vriendin. Zo hebben we wat spellen gedaan. Uiteraard ook Keezen. En wat schetst mijn verbazing....ze kennen dat spel hier. Ze noemen het hier "Sorry". Nou, dat is wel toepasselijk, ja. Daarna met zijn zessen lekker gegeten.

Tweede kerstdag kennen ze hier niet als een zondag. Velen moeten weer gewoon aan het werk. Ze noemen deze dag hier Boxing Day. Dan is er behoorlijke uitverkoop. En aangezien wij ook willen integreren hier, moet je zo iets een keer mee maken, natuurlijk. Bovendien is de ventilator van onze huidige laptop stuk, zodat we een nieuwe willen kopen, voordat de oude de geest geeft.
De winkel opende de deuren om 06.00 uur. En dat zo na de kerst. Maar ja, integreren, he!!
Komen we bij de winkel.....staat het hele plein vol met auto's. (Mmmmm....ik hoopte dat er niet zo veel mensen zouden komen, omdat ze te veel gedronken hadden met de kerst.) Er stonden denk ik, wel 300 mensen in de rij te wachten toen we aankwamen. Maar uiteindelijk hadden we de computer die we wilden en Rosanne een lens voor haar fototoestel en zijn we tevreden naar huis gereden en weer het bed in gedoken. 's Middags is de familie Smit op visite geweest. We hebben lekker aangezeten met elkaar en hebben pannekoeken gegeten. (Zijn hun kinderen gek op.) Zo leek het toch een beetje 2e Kerstdag voor ons, Nederlanders.

Vanmorgen is Erno toch weer op de fiets naar het werk gegaan. (-18º) Regenpak aan, bivakmuts op. (Zie je het voor je, net een Marsmannetje) Het ging goed, zei hij, maar hij moet rustig aan fietsen. Hij wil morgen nog wel een skibril op doen, want dat is wel nodig, zegt hij. Verder is het dan nog te doen. We houden wel alvast de advertenties in de gaten voor een tweede auto er bij. Want er komt een tijd dat we allemaal werken en dan ontkomen we er niet meer aan. Nu is Kevin onze taxichauffeur nog. Die brengt iedereen van en naar het werk. Maar als ook hij straks in de sportwinkel werkt, dan is het over en hebben we extra vervoer nodig, als het te koud word.
Zijn paspoort zweeft nu overigens in Ontario, dus die zal deze week wel arriveren. Dan kan hij mooi in het nieuwe jaar beginnen. Hoewel we wel eerst nog naar de USA moeten om deze geldig te maken en aangezien ze deze week de hele week sneeuw verwachten, moeten we dat nog maar even rustig gaan bekijken.

Wat vinden we van Brandon, na een dikke twee maanden.
Ondanks dat de stad ongeveer 47000 inwoners telt inmiddels, heeft het de sfeer van Schagen zo'n beetje. Het ligt in een agrarisch gebied en in de heuvels, vergelijkbaar met Limburg. Aan het begin keek ik er van op, als iemand, compleet onbekend, tegen me begon te praten. Maar nu niet meer. Ik vind het zelfs wel gezellig. En zo maken we ook weer contacten. Velen heten je dan van harte welkom in Canada. En de meesten hebben wel voorouders of kennissen die uit Nederland komen. Ondertussen groeit ook onze kennissen kring dus. Maar tot nu toe veelal met Nederlanders en een enkele Canadees. (Mmmmm....gaan we toch nog op de Turkse of Marrokaanse toer??!!!) Ja, nu begrijp ik dat. Je bent allemaal van dezelfde afkomst, wat je met elkaar deelt. Bovendien zoek je elkaar op met feestdagen, omdat je allemaal je familie niet om je heen hebt, en elkaar zo wat gezelligheid bied deze dagen. Ook help je elkaar met van alles.
En als er dan mensen zijn, die je voor zijn gegaan met de emigratie, dan zijn alle tips welkom. Waarom zou je het wiel uitvinden, als dat al is gedaan. In ruil voor die hulp, bied je dan een andere dienst aan.
We weten ook al aardig waar we alles kunnen vinden in de stad. Elke instantie hebben we bijna wel gehad en vele winkels gevonden. We zijn wel tot de ontdekking gekomen, dat de bewegwijzering hier veel gemakkelijker is te onthouden. Van noord naar zuid hebben de straten nummers. En van oost naar west hebben ze namen. Dus zo onthoud je heel gemakkelijk, waar een bepaald gebouw zit. Bijv. Wij wonen op de 28ste (van de 38 ofzo)en de bakker zit op de eerste. Nou, dan weet je dat je naar de andere kant van de stad moet voor je brood. Veel minder gezoek dus. Maar in Nederland zou dit bijna niet kunnen, want alle straten zijn niet zo netjes horizontaal en verticaal als hier.

De jaarwisseling gaan we, met vele Nederlanders, vieren bij Andre en Ingrid in Rivers. Iedereen neemt wat lekkers mee. Ik moet nog even verzinnen wat. Vuurwerk zal er weinig worden afgestoken hier in Canada, want daarvoor moet je een vergunning hebben. Maar ook zonder vuurwerk zullen we er een gezellige avond van gaan maken met zijn allen.

En dan moeten we in het nieuwe jaar de belastingformulieren in gaan vullen. Zowel de Nederlandse als de Canadese. Maar het werkt hier ongeveer hetzelfde, hoor. Alleen moeten we de Canadese formulieren voor 1 mei verstuurd hebben. Een maandje later dus. Maar ik heb dubbel werk, omdat ik ze alle bei moet gaan doen. Yek...Gaat zo veel tijd in zitten. Maar ja, wat mot dat mot, hè.

Als ik zo uit het hotel naar buiten kijk, dan denk ik, dat ik straks eerst mijn auto sneeuw vrij moet gaan maken, voordat ik naar huis kan rijden. Ik heb al een kleed op de voorruit gedaan, dus dat scheelt weer. De sneeuw schuif je trouwens zo van de auto, omdat het door de vorst zo droog is. Het bevriest dus niet aan je auto. Ik heb de blockheater niet ingeplugt, want het is nog niet al te koud. (stekker onder de motorkap om de motor warm te houden) Dus als het goed is start de auto meteen. (De accu is nog goed genoeg en het is nu -10) (Er staan hier allemaal paaltjes bij elke parkeerplaats met een stopcontact), zodat je de blockheater zo in kan pluggen) En wat ook lekker is als het zo koud is en de auto staat buiten, dan kan je alvast de auto met een afstandbediening starten, voordat je er mee weg moet. Dan kan die alvast opwarmen.
Ik kreeg net een nieuwe klant, die een kamer reserveerde en die zei dat het zicht op de weg slecht was, door de sneeuwval. Rustig rijden dus straks. Dat word een late vanavond, en morgen om 09.00 uur bij de bank beginnen. Ik breng morgen eerst Erno naar het werk dus, voordat ik zelf moet beginnen.
Als Kevin, Erno en ik straks alle drie werken, dan werken we binnen een straal van 500 meter van elkaar af. In het centrum van de stad.
Het is een lang verslag geworden dit keer, maar dat krijg je, als je minder vaak verslag uitbrengt van de gebeurtenissen. Ik hoop nog voor het eind van het jaar het laatste verslag te doen. Tot dan.

P.S. In het fotoboek zijn er nog een paar foto's geplaatst. Een paar zijn van het gebouw, die Erno aan het renoveren is. Een paar van de vorderingen van het schaatsen van Rosanne en de kerstparty bij de (indoor) schaatsbaan en een foto van Caroline in het hotel.