De laatste week op het oude adres:
Ja hoor, je zal het zien....nu gaan we verhuizen en dan rijd de trein een hele week niet vanwege stakingen. Wat heerlijk rustig is dat, zeg. Vooral 's nachts.
De jongens waren deze laatste week toevallig heel dichtbij huis aan het werk. In onze straat. Er moest een stuk tuin aangelegd worden en een schutting verplaatst. (Kevin de tuinaanleg en Erno de schutting) Vandaar dat ik even ben langs gereden met de fiets om een paar foto's te maken. Had ook lopend gekund, hoor, maar ja, we lijken altijd maar snel te willen, hè.
Woensdag, 30 mei, kon ik, via mijn nieuwe werkgever, meteen mee doen met een cursus EHBO en reanimatie. Dit is gelukt en ik heb er weer een certificaat bij. Ik weet niet of één dag cursus genoeg is voor mij, om niet in paniek te raken, als er echt iets gebeurd, maar vooruit, dat zien we dan wel weer.
Vrijdag, 1 juni, heeft Erno vrij genomen om te verhuizen. Toen hebben we alvast de spullen uit de woning zo veel mogelijk naar de nieuwe stek gebracht. De volgende dag, zaterdag, 2 juni, had Erno een vrachtwagentje gehuurd en daarin hebben we de gepakte dozen en de grote spullen verhuisd. Dat was nog best zwaar, want we dachten hulp te hebben, maar die kwam niet opdagen. Lekker, dus. Maar alles is gelukt en zaterdag hadden we alles over. Het was wel behoorlijk puzzelen om alles in de woning en garage te krijgen. Want dit huis is een stuk kleiner. En we hebben nu maar 1 garage in plaats van 3. Ik moet zeggen....we waren aardig vindingrijk. Zondag de oude woning even schoon gemaakt.
We kwamen er niet aan toe om de koffers met kleding uit te pakken(en eigenlijk ook geen zin meer). Dus het was nog wel even een paar dagen vol in huis.
Eerste logé vanuit Nederland aangekomen
Maandag zijn Rosanne en ik, Caroline, naar Winnipeg gereden om Sanne op te halen van het vliegveld. Onze eerste logé vanuit Nederland hier in Canada. Nog een koffer, een persoon en een tas er bij. Wel ja, kan allemaal. Niet te moeilijk denken, dan lukt alles.
Het was een fijn weerzien van de meiden. Sanne had een goede reis gehad, zonder oponthoud. De temperatuur verschilde wel (bij ons ongeveer 30º C), dus in de auto werd de spijkerbroek en shirt met lange mouw verruild voor een korte broek en hempje. De laarzen werden verruild voor slippers. Heerlijk toch. Vol enthousiasme reden we terug en we werden overladen met groeten van velen vanuit Nederland. Bedankt allemaal, hoor. Altijd fijn om te horen.
Start van Caroline's nieuwe baan
Dinsdag ben ik aan mijn nieuwe baan begonnen. (Jawel, de vierde) In de zorg. Als woonbegeleidster, zeg maar. Jawel, van jaren kantoorwerk nu dan de zorg in; dit word een nieuwe uitdaging. Bij dit bedrijf verzorgen we mensen met een IQ van onder de 70 %. Men wil ze zo veel mogelijk zelfstandig laten wonen en zo veel mogelijk zelf laten doen. Ik heb dezelfde klanten gekregen als Rosanne. En ik heb net mijn eerste weekend er op zitten. Ja, 48 uur achter elkaar. Voordeel is, dat je dan ook tussendoor wat dagen vrij hebt. Maar ik heb twee huizen, dus moet even kijken hoe dat gaat uitpakken. Als het te veel uren worden, dan ga ik terug naar één huis.
Eerst 3 dagen introductie gehad en het afgelopen weekend dan alleen gewerkt. Ik had de vrijdag vrij en kon eindelijk alle koffers met kleding uit te pakken en op ruimen in de kasten. Tjonge, wat kijkt dat een stuk beter in huis, al die koffers en tassen weg. (hahaha)
Rondreis door Canada
Rosanne heeft lekker vrij van haar werk genomen om met Sanne wat door Canada rond te trekken. Ze zijn vrijdag vertrokken. De eerste overnachting hadden ze in de provincie, Saskatchewan en daarna zijn ze door gereden naar Calgary, waar ze twee nachten bij Evert, Erno's neef, zijn gebleven. Daarmee hebben ze een heel gezellig weekend gehad. Gisteren, maandag, zijn ze doorgereden naar de Rockie Mountains. Ze staan nu vlakbij Banff op een camping met hun tent. Vandaag hebben ze geraft en gezwommen in hot springs (warm natuurlijk bronwater). Morgen gaan ze nog paard rijden in de bergen. Daarna gaan ze weer verder door de Rockies. Ze vermaken zich dus prima. Ik kreeg alleen gisteren een wanhopig berichtje op mijn mobiele telefoon binnen, dat alle foto's en video's waren gewist, die ze tot dusverre hadden gemaakt. Ze waren er ziek van allebei. En dat kan ik me wel voorstellen. Ze hadden veel tijd besteed aan mooie plaatjes een stukjes video. Alles dus voor niets. Gelukkig hebben ze nog vele dagen voor zich, zodat niet alles van de reis verloren is gegaan.
Donderdag komen mijn ouders
De volgende logé's zijn ook al in aantocht. Jawel, het word druk in het boetje. Maar wel gezellig. Mijn vader en moeder komen donderdag aan. Dus we gaan weer een ritje vliegveld maken. Ze blijven voor 6,5 weken. We zien er naar uit om ze weer te zien en ze de omgeving hier te laten zien. En dan hebben ze een beeld bij al die skype gesprekken. Ze kunnen helaas niet rechtstreeks hierheen vliegen. De overstap is in Toronto. Dat gaat nog een uitdaging worden voor ze, want ze spreken geen woord engels en ze hebben weinig overstaptijd. De onduidelijkheid is nog, dat ze niet weten of ze tijdens de overstap, de koffers weer op moeten halen en weer voor de volgende vlucht af moeten geven. Ze zijn doorgelabeld en dan ga je er van uit dat ze vanzelf door gaan naar de volgende vlucht. Maar Sanne had dezelfde vlucht en de koffers waren ook doorgelabeld, maar toch moest ze ze weer ophalen en moest ze weer door de douane. Afijn, ze zijn voorbereid en houden er rekening mee. Op hoop van zegen dat het gaat lukken. Er zijn vast wel Nederlands sprekende mensen in het vliegtuig, die ze op weg kunnen helpen. En daar gaan we dan maar vanuit.
Mooi huis! Veel plezier ervan!
BeantwoordenVerwijderenCecilia en Peter