Koppietoid..........an de skype!!

Mijn moeder weet dat ik op vrijdagmiddag vroeg thuis ben na het werk, dus dan proberen we vaak even te skypen. Even lekker kletsen. Nu was het echt effe op de koffie bij elkaar, want jawel.........moeder had haar koppie thee klaar staan en daarna een advocaatje met slagroom. Ik had er een bakkie koffie bij. En zo hebben we 1,5 uur vol weten te teuten. Wat toch een mooi systeem, he? Zo word de wereld wel kleiner. En dat maakt het gemis van elkaar wat minder moeilijk. Het scheelt zeker.

Deze week zijn we al bezig met de voorbereidingen voor de verhuizing. Dozen pakken en adressen wijzigen. Erno heeft al een klein huurvrachtautootje laten reserveren. Dan hebben we het met 2 of 3 ritjes wel over. En het is hier maar 1,5 km vandaan. Een vriend van Kevin heeft aangeboden  om te helpen, dus dat scheelt dan weer.
De 30ste mei krijgen we de sleutel al en dan zijn we ook 28 jaar getrouwd. Dus dan willen we zaterdag, na de verhuizing, lekker gaan uit eten. Komt dan goed uit, want we zullen wel weining zin in koken hebben.

Erno heeft de eerste week er op zitten bij de nieuwe werkgever. Hij heeft voornamelijk gras gemaaid op de militaire basis bij Shilo. Zo'n soort maaier die de gemeente in Nederland gebruikt. Het is net als bij een loonbedrijf; je moet het pakken als het weer goed is. Hij begon om 7 uur en kwam 's avonds om 8 uur of half 9 pas weer thuis. Het is allemaal weer nieuw en dan die lange dagen, dan moet je wel even bij tanken in het weekend. Maar het werk vind hij leuk en de werkgever en collega's zijn leuk. Met plezier naar het werk gaan is ook belangrijk. Kevin en Erno rijden samen naar het bedrijf en dan gaat ieder een kant op. Momenteel is het guur. Harde wind en regen. Dus de mannen zijn benieuwd of er morgen nog gewerkt moet worden. Voor morgen word er ook weer een slechte dag verwacht met regen.

Kevin word al aardig alleen gelaten op een klus, samen met wat collega's. Ze durven hem de verantwoording te geven, dat hij zelfstandig zijn gang kan gaan en de rest van de jongens aan het werk kan houden. En dat lukt ook. Hij heeft plezier in zijn werk. Eindelijk aan de slag in zijn vakgebied. Het voelt goed. Ook al zijn het lange dagen, de tijd vliegt, zegt hij.

Ik, Caroline, werk morgen voor het laatst bij de tandarts. Dinsdag start in met een oriëntatiedag bij de nieuwe werkgever. Ik hoop eigenlijk dat ik de rest van de week nog niet hoeft te werken, dan kan ik me verder richten op de verhuizing. Dat zou wel goed uit komen.

Rosanne heeft er heel wat uren op zitten de laatste weken. Maar dat doet ze bewust. Want 4 juni komt haar vriendin, Sanne, uit Nederland over en dan heeft ze vrij om samen leuke dingen te doen.
We hebben ook voor mijn ouders de tickets geboekt. Die komen half juni voor 6,5 week. Gezellig, die Nederlandse visite. We zien er naar uit. 
Dus de komende tijd moeten we af en toe naar het vliegveld in Winnipeg rijden. Dat proberen we te combineren met wat boodschapjes in winkels die hier niet zijn.