Van alles wat

Ik kon geen originele titel voor dit hoofdstuk bedenken, want ik heb niet specifiek een onderwerp wat ik wil schrijven. Het wordt dus van alles wat.

Ik heb laatst een slow cooker gekocht. Zeg maar, het tegenovergestelde van een snelkookpan. Men werkt hier veel, dus dan gooit men de ingrediënten in een pan en als ze dan aan het eind van de dag thuis komen, is alles gaar en kunnen ze meteen eten. Ik heb dus een soort rosbief er in gedaan, samen met wat wortel, ui, paprika en aardappel. Toen wat water toegevoegd en een stukje van een bouillon blokje. We waren erg benieuwd wat het resultaat zou zijn. Nou, laat maar zeggen......we hebben geproefd en alles weer terug gedaan in de pan. Ik zal wel iets verkeerd hebben gedaan, maar het was niet te eten. Toen dus de broodtrommel maar geplunderd. Hoewel de rosbief om te zuigen was, zo zacht, maar wel wat laf van smaak. Ach ja, je moet wel eens wat proberen, als je de Canadese gebruiken wilt leren.

Gisteren zijn Rosanne en ik weer naar de kapper geweest, bij Theresia (ook ex-Nederlands) in Rapid City. We hebben van het pand even een foto gemaakt, want het is net zo'n Western-achtig gebouw. Eenmaal bij de kapper, kwam er een mevrouw binnen om ook een afspraak te maken. Na voorgesteld te zijn door Theresia, omdat zij ook van Nederlandse afkomst is, blijkt zij dus gewoon vlakbij mij te hebben gewoond. Ik ben in de Moerbeek geboren en zij heeft op de Hoge Bieren gewoond, wat daar ook ligt. Denk je dat je ver weg zit, kom je gewoon mensen tegen die uit je omgeving komen. Hoe gek kan het soms lopen!!

Erno heeft inmiddels een soort werkbank gemaakt, waarop hij zijn afkortzaag heeft bevestigd. Zo is het gemakkelijker zagen, als hij lange planken of balken heeft. Hij staat op wieltjes, zodat deze gemakkelijk te verplaatsen is, als dat nodig is. Alles staat dus klaar voor het volgende werkstuk, een tafel voor bij het bankje.

Ik ben druk bezig om de vacatures in de gaten te houden bij de bank. Ik heb namelijk een tijdelijke baan, en als ik die kan verlengen, dan doe ik dat natuurlijk. Dus ik heb al af en toe gereageerd op vacatures, maar tot nu toe tevergeefs en zijn mijn collega's, die ook tijdelijk zijn aangenomen, daar wel in geslaagd. Theoretisch zou ik nu aan de beurt zijn. Ik heb twee sollicitaties lopen, dus op hoop van zegen dan maar. En anders gaan we gewoon weer voor de volgende. Want er wordt veel geschoven met personeel, van het ene filiaal naar het andere of een andere functie binnen het bedrijf.

Rosanne heeft tot nu toe nog niets anders gevonden, qua werk. Ze is druk bezig een webshop in kleding op te zetten. Dus zo lang ze nog niets heeft, is ze daar mee bezig.

Ze heeft een aantal weken geleden ook een gitaar gekocht. Maar nu blijkt dat broer Kevin het ook een leuk speeltje vind. Het is een akoestische gitaar, die je ook op versterkers kan zetten. Er zit een mooi geluid in. Aaron, de vriend van Kevin en Rosanne, kan heel goed gitaar spelen, dus daar halen ze zo af en toe weer wat tips en melodies vandaan.

Ondertussen zijn we ook naar andere woonruimte aan het zoeken. Want we hebben officieel maar twee slaapkamers. Kevin slaapt in een kantoortje. Bovendien gaat de trein door de achtertuin, dus we zijn aan iets anders toe. Maar we hebben in ieder geval een onderdak gehad voor de eerste tijd. En dat was goed.
Het valt niet mee om een ander huurhuis te vinden. Er is relatief weinig te huur in deze groeiende stad. Bovendien is er hier een universiteit, waardoor ook veel studenten hier huren. En als je dan iets te huur vind, kan je de hoofdprijs betalen. Dat wordt nog een uitdaging dus. Of gewoon geduld misschien.

Kevin is bezig om een auto voor zichzelf uit te zoeken. Dat is altijd een moeilijk klusje, als je niet precies weet, wat je wilt. Een truck, een SUV of een gewone personenwagen. Bovendien moet je weten in welke prijsklasse je wilt zoeken en je moet rekening houden met het winterweer hier. Garages genoeg hier, daar ligt het niet aan. Ook partiulier kan je hier goed aan de slag. Dus ja, ook weer een klusje om over na te denken en een beslissing te maken.