Wat brengt de korte herfst ons?

Zaterdag, 15 september, zijn we dan eindelijk eens naar kennissen in Russell gegaan. Dat is 2 uur rijden bij ons vandaan. Zij wonen buitenaf op een kwart sectie grond. (Dat is 800 m. x 800 m.) Ze hebben wat kippen, 2 paarden, 2 honden en katten. We zijn nu al bijna 1 jaar in Canada en het kwam er maar niet van om ze te bezoeken. Telkens weer kwam er iets tussen. En of het zo moest zijn; we hadden het mooiste weer van de wereld die dag. We hebben heerlijk buiten gezeten. Nog wat rond gewandeld over het erf en naar het meer. Dries jaagt wel eens en zo kregen we ganzefilet mee naar huis om eens te proberen. Met een goed recept er bij voor een saus. Dat hebben we afgelopen weekend gemaakt, maar we waren er allemaal niet zo dol op. Het vlees was goed, maar de saus was niet ons favoriet. Misschien moet ik een volgende keer maar eens een ander smaakje proberen.

Toch vind ik het heerlijk om al die recepten van hier te proberen. Veel er van zijn zelfs niet moeilijk te maken. Ik ben niet echt een fervent bakster of kookster, maar als ik tijd heb, vind ik het leuk om uit te proberen. Een beetje afwisseling van de piepers en groente is nooit weg, toch?

Ook hebben we een tas vol met appels geplukt van de boom in hun tuin en mee naar huis gekregen. En LEKKER dat ze zijn!!!! Een deel eten we gewoon uit de hand. Ze zijn klokgaaf. Van de rest heb ik vandaag een appeltaart gemaakt en appelmoes. Heerlijk. De appeltaart heeft toch een andere smaak dan in Nederland. De bloem hier is, hoe gek het ook mag klinken, anders dan in Nederland. Ook met de pannekoeken merk ik dat. Ik heb meer meel nodig dan in NL. En de smaak van deze meel is laf ofzo. Of het ligt aan mij, dat ik gewoon geen bakster ben. (haha)
We hebben dus een mooie dag gehad en hun stek en omgeving eens bekeken. Ook de weg er naar toe was weer een ontdekking, want we waren nog niet die kant op geweest. En je wilt het niet geloven, maar 2 uur rijden en werkelijk bijna geen kip op de weg tegen komen. Dat is in Nederland niet voor te stellen.

Kevin en Erno hadden besloten om nu maar eens een paar dagen vrij te nemen. Dat hebben ze het hele jaar nog niet gehad. En voordat ze de volgende maand naar Saskatchewan gaan, dachten ze dat deze maand nog maar te doen. Afgelopen donderdag en vrijdag hadden ze al vrij en deze week dan ook weer. Vrijdag waren Rosanne en ik ook vrij en het was prachtig herfstweer, alleen wel veel wind. We besloten van de mooie herfstkleuren te gaan genieten met zijn allen.Want voor je het weet, zijn de bladeren er af hier. De herfst is kort. Dus zijn we naar Sprucewoods Park gereden en hebben er een boswandeling gemaakt. Dat is ongeveer 3 kwartier rijden van Brandon. Schitterend, al die kleuren tegen die strak blauwe lucht!!! Zie foto's in fotoboek. Daarna zijn we uit eten gegaan in Montana's, een mooi restaurant en goed eten. Dit was nog voor Rosanne's verjaardag en voor het behalen van haar rijbewijs.

De volgende dag zijn Erno en ik nog naar de Brandon Hills gegaan en hebben ook daar een boswandeling van 5 km gemaakt. Daarna hebben we nog een ijsje gehaald om de zomer af te sluiten. Want bepaalde ijssalons sluiten hier gedurende de winter. En sommigen daarvan hebben eeerrrruuugg lekker ijs!!

Gisteren heb ik dan eindelijk het resultaat gehoord van mijn sollicitatiegesprek. En ik heb de baan gekegen voor oproepkracht bij de Vanguard Credit Union. Yessss!!! Ik ben er erg blij mee, ondanks dat het maar oproepkracht is. Als je er eerst maar eens tussen zit, dan zien we later wel weer verder. En ik heb er erg veel zin in. Het is echt mijn ding. Ik heb natuurlijk al wat ervaring opgedaan bij de Westoba bank eerder dit jaar. En dat was ook een Credit Union, dus veel is aardig vergelijkbaar. En dat is een mooi voordeel. Ik ben aangenomen voor het filiaal in Brandon, maar om meer uren te kunnen werken, mag ik ook de andere filialen gaan bemannen, indien nodig. Dat had ik zelf al aangegeven en dat vinden ze blijkbaar handig. Daar was namelijk ook een vacature voor vrij. Ik ga nu dus twee vacatures opvullen. 19 oktober begin ik met mijn cursus en 30 oktober ga ik zelf achter de balie beginnen. Alle andere filialen zijn maar hele kleine dorpjes. Ik ben benieuwd; het is weer spannend. En tegelijkertijd ga ik weer iets van de omgeving ontdekken zo.

Ja, de herfst is hier prachtig nu. Meestal stralend mooi weer. Maar de nachten worden al weer kouder. Dat kan je goed merken. Er zit dus een groot verschil tussen de temperatuur overdag en 's nachts. Dat kunnen jullie ook volgen hiernaast in de kolom, bij "het weer". Het vriest hier al 's nachts. Ik loop nog steeds hard, 3x per week. Het is heerlijk om te lopen, maar het kan snel veranderen. Als het te koud wordt, dan zal ik verder gaan sporten in de YMCA, de sportschool waar we allemaal een abonnement hebben. Rosanne start volgende week weer met haar schaats seizoen. Ze heeft er weer erg veel zin in. Kevin moet dit jaar nog verstek laten gaan, want hij heeft geen tijd om te trainen, door de lange dagen die hij maakt met werken. En in de winter moet hij stand-by staan voor het sneeuw schuiven op de truck. Hij kan zich vermaken in de sportschool in zijn vrije tijd. Erno wil het bij het zwemmen gaan houden. De INspanning gebruikt hij al tijdens het werk, dus hij gaat alleen nog voor de ONTspanning naar de YMCA.

We zijn al bijna oktober en dan staat hier de Thanksgiving (8 oktober) en de Halloween (31 oktober) weer voor de deur. Met Thanksgiving is het hier gebruikelijk om een kalkoen te bakken in de oven, volgestopt met kruiden en groenten. Ik weet het niet, maar ik denk dat ik dit jaar nog maar oversla. Kevin en Erno zitten dan in Saskatchewan, of gaan na deze dag. We zullen zien.