Vreemd weer....vanaf de verhuizing, 1 juni, hebben we logé's gehad. Het is stil en leeg in huis. Pap en mam zijn weer in Nederland en hier gaat het gewone dagelijkse leven weer verder. Door de logé's, hadden wij ook een beetje een vakantiegevoel. Doordat we nog aan het banen switchen zijn, hebben we nog geen vakantie opgenomen. We hebben samen veel nieuwe plekjes ontdekt, waar we zelf ook nog niet waren geweest. En we hebben een fijne tijd gehad met elkaar.
Afgelopen zondag hebben we pap en mam weer naar het vliegveld in Winnipeg gebracht. Alleen Rosanne was niet mee, die moest werken en had thuis afscheid van ze genomen. Voordat we naar het vliegveld gingen, zijn we nog even langs een winkelcentrum gegaan, Polo Park, dichtbij het vliegveld. Kevin wilde daar even een kijkje nemen, want er zijn toch meer winkels in de grote stad dan hier in Brandon. Daarna nog wat gegeten en gedronken samen en toen hebben we ze afgezet bij het vliegveld. Het was op dat moment 47º C. in de auto. Het kon dus ook niet uitblijven dat er noodweer zou komen. En ja.........precies als pap en mam de lucht in moeten. En wij troffen het op de terugweg. Onweer, hagel, harde wind en regen. Zo erg, dat wij met de auto op de vluchtstrook zijn blijven staan, totdat het ergste voorbij was. De temperatuur viel in een mum van tijd terug naar 18º.
Het vliegtuig heeft een uur rond gereden bij de startbaan en is toen terug gegaan naar de gate. Anderhalf uur vertraging opgelopen en dus hadden ze de vervolgvlucht gemist. Nou, en dan moet je geen woord engels kunnen spreken. Gelukkig heeft een mevrouw, die in hetzelfde schuitje zat, hen geholpen. En zo hadden ze een overnachting in een hotel in Toronto, vanwaar ze aan het eind van de volgende dag pas naar Amsterdam zijn vertrokken. Alles keurig opgelost. En ze zijn weer een ervaring rijker. De 6,5 week zijn omgevlogen, maar ze hebben heel veel gezien en gedaan en dat neemt niemand ze meer af. En zo skypen we gemakkelijker, want ze weten nu waarover we praten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten