Veel mensen vragen ons of we überhaupt nog wel gaan emigreren. Want het duurt allemaal zo lang. Nou is het vrij standaard dat een emigratie procedure veel tijd neemt. Veel papieren moeten er aangeleverd en beoordeeld worden. Maar door de mislukte eerste aanvraag zijn we natuurlijk ook ruim een jaar kwijt. We zijn al bezig sinds oktober 2008. In november 2009 kregen we de afwijzing van de eerste aanvraag via het federale programma. Meteen daarna zijn we via het provinciale programma gestart. Dit doen we nu zelf, zonder de hulp van een emigratie consulent.
Ik heb deze week maar eens wat mails verzonden, over onze stand van zaken, naar diverse mensen, die we hadden bezocht in Manitoba, tijdens onze oriëntatiereis, wat een verplicht onderdeel is van het provinciale programma. O.a. potentiële werkgevers en emigratie-ambtenaren in enkele gemeentes. Deze mensen hebben we beloofd op de hoogte te houden van onze procedure. Zodra wij weten, wanneer we naar Manitoba gaan, helpen velen van deze mensen ons met het zoeken naar werk en woonruimte.
Ik heb begrepen, dat er op dit moment erg veel aanvragen zijn voor het Provincial Nominee Program van Manitoba. Dit betekent dat de beoordeling van dossiers iets langer duurt dan verwacht. Ik had al zo iets gelezen op internet. Het is namelijk zo, dat als je via het federale programma (dan maakt het niet uit, waar je in Canada gaat wonen) wilt gaan emigreren, dan MOET je daar een baanaanbod hebben OF je baan moet op de lijst staan van de 29 banen, waaraan een schreeuwend tekort is. En je moet aan een minimum aantal punten voldoen; voor je leeftijd, werkervaring, scholing, familie en baanaanbod. Het is erg moeilijk geworden om via deze weg te kunnen emigreren. Want dit wordt "de kip en het ei" verhaal: zonder visum geen baanaanbod, en zonder baanaanbod geen visum. Vandaar dat er steeds meer mensen via het, iets soepelere, provinciale programma(dan ben je gebonden aan die provincie)proberen te emigreren. Hier geldt het puntensysteem niet. Het is ook de bedoeling van de Canadese regering, om meer aanvragen via het provinciale programma te laten gaan, want elke provincie heeft weer andere behoeftes om plaatsen op de arbeidsmarkt te vullen.
Bovendien heb je bij een aanvraag via de provincie Manitoba geen baanaanbod nodig. Alle andere provincies vereisen dat wel. Conclusie............juist, veel aanvragen via Manitoba dus. En Manitoba wil graag groeien, qua bedrijven, werkgelegenheid en inwoners. Het doel van de regering gaat hier dus bereikt worden, zo lijkt het. Maar gevolg is wel, dat we even wat meer geduld moeten hebben, voordat ons dossier wordt beoordeeld. Het ligt er nu 4 maanden. Hopelijk komt de nominatiebrief dus snel, zodat we de aanvraag voor een permanente verblijfsvergunning kunnen gaan versturen naar de Canadese ambassade in Berlijn. Die moet dan alleen ons bewijs van goed gedrag van justitie nog controlen en een oproep voor een medische keuring geven. Na dit alles, zouden we onze paspoorten kunnen opsturen voor de ontvangst van de belangrijke stempel.
Nog even geduld dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten