Valentine's Day

Weer iets nieuws ervaren. Valentine's Day. Dat kennen we in Nederland ook wel, maar er wordt volgens mij niet zo veel mee gedaan als hier. Ik kwam 's morgens op mijn werk en er lag al iets op mijn loket. Een rood zakje met hartjes er op en er zat een zelf gemaakt chocolaatje in, en ricecrisp (gemaakt van marshmallows) met hartjes er op. Gekregen van een collega, die erg van bakken houd. Ze had ook nog twee grote cakes gemaakt met glazuur met hartjes. Voor in de koffiepauze. Later kregen we nog een Valentine's kaartje van een andere collega. (Maak je geen zorgen, het zijn allemaal dames waarmee ik werk, behalve de manager, maar die is vandaag voor het laatst geweest en wordt vervangen door een vrouwelijke manager) Gedurende de dag werden er allerlei boeketten bezorgd voor mijn collega's, door hun partners. Sommige die niet kregen, keken steeds sipper, naarmate de dag vorderde. Ik moest er wel om lachen, als nuchtere Nederlander. Ik kreeg ook niet, maar dat had ik wel verwacht. Wij deden hier ook niet aan in Nederland. We vieren het zelf wel, als we dat willen en niet alleen op één dag in het jaar.

We hebben trouwens wel vaak cake, chips en dips op het werk. Om de week hebben we op vijdag "treat day". Om de beurt moet dan iemand iets lekkers mee nemen. Veelal is het cake of koek, chips en dipsausjes, worst en kaas. We hebben net alle chocola van de kerst op, gekregen van klanten. Dan die treat days en dan weer Valentine's Day en ook nog gaat de manager weg. De koelkast staat vol van de cake etc. Ja......ik kan wel zeggen, dat het weer tijd wordt dat ik begin met hard lopen, want alle conditie is echt weer verdwenen.

Op mijn werk hebben we een kijkje op een ongeveer 8-jarig jongetje. Die weet precies hoe je de meiden bij de bank gek krijgt. Hij komt iedere keer, als mijn collega de deuren wil sluiten om 17.00 uur, nog geld storten op zijn rekening. Vaak is het zelfs al na vijven. De hele tijd is het dan al rustig en komt er geen kip. Dus dan sluiten we veel van de kas al af en leggen het klaar. Dan is het om 17.00 uur nog één druk op de knop en we zijn klaar. Maar nee.....hij gooit roet in het eten, door, jawel...............20 cent te komen storten!!!!! Kan je alles weer in de prullebak gooien en weer opnieuw beginnen met de kas afsluiten. En daar we allemaal samen naar huis gaan, wordt het dus gewoon 10 minuten later. Gggggrrrrr.....

Rosanne heeft gebeld met de emigratie afdeling, wat er nou precies aan de hand was met haar foto of iets dergelijks. Ze had namelijk een brief gehad zonder uitleg waarom ze weer een nieuw formulier kreeg om pasfoto's op te sturen, terwijl ze dat een paar weken terug al gedaan had. Goed dat ze dat heeft gedaan, want de mevrouw aan de telefoon vertelde dat de Permanent Resident card al op de post was en dat die er dus aan kwam. Er was dus niets mis. Kennelijk langs elkaar heen gewerkt. En inderdaad....ze heeft 'm inmiddels binnen. Nu alleen Kevin nog. Maar dat zal ook niet lang meer duren.

Rosanne heeft ook wat recepten van collega's gekregen en ze is aan het bakken geslagen. Wortelcake. Die was zo goed gelukt vorige week, dat ze er deze week twee tegelijk heeft gebakken.Ze is nu thuis, totdat ze ander werk heeft gevonden. Ze is bezig met een sollicitatie in de zorg. Dan moet ze klanten thuis verzorgen, die geestelijk en soms ook lichamelijk iets mankeren. Deze mensen krijgen vaak één of twee verzorgers voor zichzelf, gedurende 24 uur per dag. Ze moet dan ook blijven slapen. Rosanne heeft deze opleiding niet, maar ze hebben een schreeuwend tekort aan verzorgers. Ze wil het tijdelijk gaan doen.

Het komend weekend hebben we een lang weekend. Maandag is een vrije dag, want dan is het Louis Rielle dag. Wie die man mag zijn, is ons onbekend, maar hij bezorgt ons wel een extra dagje voor onszelf. We weten nog niet wat we gaan doen, maar dat bepalen we later nog wel. Volgens Kevin blijft het weer zacht en zal het rond het vriespunt blijven. Dus misschien is het wel een weekend om er op uit te trekken en de natuur op te zoeken. Who knows?