Vrijdag, 19 augustus, hebben we de paspoorten MET visum retour ontvangen. Nu alleen Kevin nog en dan zijn we compleet. Kevin heeft tot nu toe nog niets gehoord, maar geen bericht is goed bericht. Ook hij zal moeten wachten, net als ieder ander in het proces. Maar dat komt wel goed.
De bank heeft inmiddels ook toegestemd in verhuur van onze woning. We zijn nog steeds druk bezig met huurders selecteren en screenen. Dus afwachten wanneer de juiste huurder is verschenen. Of er moet nog een koper komen. We zien het wel.
Verder zijn we alvast de nodige andere zaken aan het regelen, zodat we straks niet alles tegelijk krijgen, als we eenmaal kunnen gaan. Want dan zal er ook nog genoeg te doen zijn.
Het enthousiasme zou van deze tekst af moeten stralen, maar na zo veel tegenslag en lang wachten, hebben we nu meer zo iets van: hè,hè, eindelijk het visum binnen, dat werd tijd. Maar als we straks bewoners voor het huis hebben gevonden en we kunnen ons echt gaan voorbereiden op Manitoba, dan zal dat gevoel absoluut aanwezig zijn. Want we hebben er nog steeds heel veel zin in. Zeker als je de economie hier in Europa volgt, dan geeft dat alleen maar meer redenen om weg te willen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten