Zo krijg je een bevestiging op 3 mei dat je aanvraag is aangekomen bij de ambassade in Berlijn en een dag later ben je al in behandeling. Ja, als ze er eenmaal de vaart in hebben, dan gaan ze ook als een kanon daar. Vervolgens krijgen we op 11 mei een brief van ze dat Kevin van de aanvraag is geschrapt. Lekker dan. Als je namelijk de 22 jaar bent gepasseerd dan ben je, volgens de emigratiewetgeving, niet meer afhankelijk van de ouders (tenzij je studeert) en dan moet je zelf een aanvraag doen om te emigreren. Volgens de emigratie officer in Winnipeg moesten we hem bij ons op de aanvraag zetten, maar dat werkt dus niet bij die ambtenaren in Berlijn. Dus Kevin moet zijn eigen aanvraag indienen. Nou daar gaan we dus weer. Weer een pak papier invullen en compleet maken. En naar canada gebeld of zij een aparte nominatiebrief voor Kevin willen maken dan. Dit doen ze nu en deze sturen ze via de mail rechtstreeks naar Berlijn om de boel op tijd rond te krijgen. Want ja, ook dat nog, nu hebben ze zo'n haast.........de papieren moeten vóór 6 juni a.s. in Berlijn weer binnen zijn, wil Kevin tegelijk met ons verder in de procedure kunnen. Maar ok, we willen zelf nu ook wel eens de procedure afgerond hebben, dus met die snelheid hebben we geen moeite. Graag zelfs. Dan kunnen we ook eens een planning gaan maken.
Rosanne zit lekker in Toronto voor een maand, of misschien wel langer als het haar bevalt. Tenzij ze omwille van de procedure, (medische keuring ofzo) terug moet komen. (Hoewel dat ook daar kan, maar gaat vermoedelijk weer extra tijd kosten)We zien het wel, hoe het loopt. Ze vermaakt zich in ieder geval prima daar.
Eerdaags dus deze papieren weer naar Berlijn sturen, en dan horen we wel weer of ze nog meer willen weten van ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten