IJzeren geduld!!!

Het is inmiddels al bijna november geweest en nog steeds hebben we de nominatiebrief niet ontvangen. Hoe kan dit? Waarom duurt het zo lang? Om dit te weten te komen, moeten we maar via wat connecties in Canada, de oorzaak zien te achterhalen. Dit is gelukt. Het blijkt dat ons dossier al helemaal is goed gekeurd en ook de nominatiebrief ligt klaar. Alleen het maximum aantal emigranten via deze stroom is dit jaar bereikt. Daarom zal in januari pas onze brief worden verstuurd. Dus in de tweede helft van januari verwachten we post. Dan kunnen we dus verder met de aanvraag voor een permanente verblijfsvergunning. Dit zal ook ongeveer 5 maanden nemen. Dus een half jaar zijn we nog wel zoet met de procedure. Hopelijk kunnen we wel voor de zomer vertrekken, want dan kunnen we zonder sneeuw ons rijbewijs daar gaan halen en dan is er meer werk voor handen. Maar we zien wel hoe het loopt.
Kevin is weer aan het werk hier in twee functies: als pakketbezorger voor TNT Post en als agrarisch medewerker. Zo krijgt hij zijn weken wel vol. Ook heeft hij zijn sporten weer opgepakt, n.m. schaatsen, skeeleren en mountainbiken.
Rosanne heeft haar baan opgezegd per januari en gaat per half december weer een studie doen voor 3,5 maand voor mode stylist. Deze specifieke studie is in Canada bijna niet te vinden, alleen ver van huis. Dus dit wil ze hier graag doen. Tegelijk gaat ze dan stage lopen als assistent van een mode stylist om ervaring op te doen en een portfolio te creeren. In Canada zijn er zeer weinig mode stylistes, dus hopelijk is dit een gat in de markt.
Vorige week heeft mijn vriendin uit Overijssel, met haar dochter en kleinkind, een paar dagen bij ons gelogeerd. Voor zover we konden hebben we zelf ook vrij genomen om een paar dagen wat leuke uitstapjes te maken met elkaar. Zo zijn we naar Texel geweest om Ecomare te bezoeken en een wandeling langs het strand te maken. Die zeehondjes blijven leuk. Zelfs tijdens onze strandwandeling werden we nog begroet door twee zeehonden vanuit de zee. We hebben er allemaal heerlijk van genoten. En je staat er nu extra bij stil, omdat je beseft, dat je elkaar gaat missen, als we weg zijn. Dan hebben we dit nog mooi mee gepakt.
En zo gaat het leven hier alle dagen nog zijn gangetje. We moeten een ijzeren geduld hebben. Maar we gaan er van uit dat het wachten wordt beloond.